روایت است حاج شمس الدین محمد بن زین الدین علی شاه میبدی بانی این محل که برای درمان همسرش راهی یزد بوده در یک شب سرد پشت حصار زمین گیر می شود و نذر می کند اگر چنانچه جان سالم بدر بردند در کنار حصار (برج و بارو ) شهر مسجد همراه با حمام آب انبارو مکانی برای در راه ماندگان بنا کند تا مسافری منبعد سردر گم نگردد حتی در وقفنامه برای تیمار حیوانات همراه درماندگان نیز پیش بینی می کند ونام مسجد روضه محمدیه بر آن می گذارد که در وقف نامه به سال ۸۴۳ قمری ثبت شده است نوع وقف ونوع خدمت رسانی ووسعت دید ورعایت جزئیات برای ایجاد یک محل اقامتی موقت برای افراد خاص و پذیرایی با غذای گرم به مدت ۳ روز در ۶۰۰ سال قبل در نوع خود بی نظیر است
استاد عبدالعظیم پویا فرهنگ شناس میبدی وچند نفر دیگر از متولیان این موقوفه محسوب می گردد
منبع :آقای سید محمد صادق مدرس مصدق/یزد کهن
