تعدادی از دختران والاگهر حضرت موسیبن جعفر علیهالسلام « فاطمه » نام داشتند.
محدّثان، مورخان، سیره نویسان، تذکره نویسان و نسب شناسان، به هنگام شمارش دختران حضرت موسیبن جعفر علیهالسلام از چند دختر به نام فاطمه نام بردهاند.(۱)
سبط ابن جوزی ، یکی از بزرگان علمای اهل سنّت ـ در قرن هفتم ـ به هنگام شمارش فرزندان امام کاظم علیهالسلام ، از چهار دختر به شرح زیر یاد کردهاست :
۱ ـ فاطمه کبری
۲ ـ فاطمه صغری
۳ ـ فاطمه وُسطی
۴ ـ فاطمه اُخری (۲)
« فاطمه کبری » مشهور به « حضرت معصومه علیهاالسلام » در « قم » مدفون است و حرم باشکوهی دارد که همه روزه هزاران نفر از شیفتگان خاندان عصمت و طهارت، از داخل و خارج کشور، برای عتبه بوسی آستان بلند جایگاهش به این شهر مقدس روی میآورند.
« فاطمه صغری علیهاالسلام » مشهور به « بیبی هیبت » در مدخل شهر « باکو » پایتخت آذربایجان شوروی مدفون است.
« فاطمه وسطی » مشهور به « ستّی فاطمه » در « اصفهان » مدفون است و حرم قدیمی با شکوهی دارد.
« فاطمه اخری » مشهور به « خواهر امام » در « رشت » مدفون است و حرم باصفائی دارد.
آستانه مبارکه « بیبیهیبت » در طول قرون و اعصار مورد توجه خاص شیعیان شیفته و دلسوخته بود، که از اقطار و اکناف جهان برای آستان بوسی حرم مطهّرش رخت سفر میبستند و رنج سفر برخود هموار میکردند و به سوی مرقد شریفش میشتافتند و پیشانی ادب برآستان ملک پاسبانش میسائیدند.
پس از پیدایش کمونیسم و قطع ارتباط این سامان بادیگر ممالک اسلامی، رفت و آمدها قطع شد و حرم مطهّر آن حضرت به دستور « استالین » در سپتامبر ۱۹۳۶م.(۳) با دینامیت منفجر شد و روی قبرمطهّر اسفالت گردید.
مردم مسلمان و علاقمند به خاندان عصمت و طهارت، در مقابل دژخیمان خون آشام کمونیسم، قدرت ابراز هیچ عکس العملی نداشتند، جز اینکه هرگز از روی قبر مطهر جگر گوشه حضرت موسیبن جعفر علیهالسلام عبور نکردند و همواره از حاشیه خیابان عبور کردند.
نظام مستبدّ و خون آشام کمونیستی برای مجبور ساختن مردم به عبور از روی قبور مطهّره، از دو طرف محل حرم بیبی، ستونهایی نصب کردند و بر فراز قبر مطهر طاق نصرت زدند، تا دیگر گزیری از عبور بر فراز قبور نباشد ولی مردم آگاه در صفهای بسیار طولانی با حوصله و تحمل بینظیری توقّف میکردند، تا از گذرگاه باریکی که در دو طرف طاق نصرت برای عبور پیادهها منظور شده بود عبور کنند.
شاهدان عینی میگویند: در مواقعی که ترافیک سنگین بود، اتومبیلها در صفهای چند کیلومتری میایستادند و هرگز از روی قبر مطهر عبور نمیکردند.
در حرم مطهر بیبیهیبت صورت چهار قبر هست که روی هریک از آنها تخته سنگ بزرگی است که به ۸۸ سال پیش مربوط میشود.
روی سنگ قبر مطهر بیبیهیبت مطالبی نوشته شده که در اثر فرسودگی به طور کامل خوانده نمیشود، به خصوص که به هنگام منفجر کردن از وسط دو نیم شده و بیش از نیم قرن در زیر خاک مانده است پس از تلاش فراوان به کمک فیلمهای مختلفی که از زوایههای مختلف گرفته شده، برخی از کلمات آن را خوانده شد .
«… هذا المرقد المنوّر و المضجع المطهّر لسیّدتنا و مولاتنا، بضعه الرّسول و سلاله البتول، عصمه … الدّین … الصّدیقه المسمّاه بحکیمه بنت الامام موسی بنجعفر صلواتاللّه علیها و علیهما و القبور الثلاثه الّتی… قبور اولادهاالکرام علیهم الرّحمه و الرّضوان، انّ اللّه علی کلّ شیء قدیر. شیّد هذه القبور الشّریفه عمده الأخیار الحاج علیاصغر بادکویه، احسن اللّه له الجزاء و اکمل اللّه اجره، فی سنه ۱۳۳۲ الهجره النبویه».
پس از فروپاشی نظام کمونیستی، شیعیان شیفته و پاکباخته، با تلاش فراوان به تجدید بنای حرم مطهر آن حضرت اقدام نمودند و فاز اول آن، روز هفدهم ربیع الاول ۱۴۱۹ ه•• .(۴) سالروز ولادت با سعادت حضرت ختمیمرتبت و میلاد مسعود پیشوای ششم شیعیان، طی مراسم باشکوهی رسماً افتتاح گردید.
۱ ـ ارشاد: ج ۲، ص ۲۴۴؛ دلائل الامامه، ص ۳۰۹؛ اعلام الوری، ج ۲، ص ۳۶؛ تاج الموالید، ص ۴۷؛ مناقب ابن شهرآشوب، ج ۴، ص ۳۲۴؛ کشف الغمّه، ج ۳، ص ۲۶؛ المستجاد، ص ۲۰۰؛ حبیب الّسیر، ج ۲، ص ۸۱؛ تاریخ برگزیده، ص ۲۰۴؛ الفصول المهّمه، ص ۲۴۲؛ اعیان الشیعه، ج ۲، ص ۵؛ جامع الانساب، ج ۱، ص ۸۵؛ موسوعه العتبات المقدّسه، ج ۹، ص ۵۸، تواریخ النّبی والآل، ص ۱۲۵ و غیره
۲ ـ تذکره الخواصّ، ص ۳۱۵٫
۳ ـ برابر شهریور ۱۳۱۵ ش••. و رجب ۱۳۵۵ ه•• ق.
۴ ـ برابر ۲۱/۴/۱۳۷۷ش. و ۱۲/۷/۱۹۹۸ م.
ویرایش و تلخیص شده ازسایت راسخون