در تقویم رسمی کشور هفدهم مردادماه، روز خبرنگار است، روز مردان و بانوان قلم، روز پسران و دختران خبر…
روز آنها که آگاهی می‌بخشند، روز آنها که خبر تولید می‌کنند و روز آنها که می‌کوشند چراغ آگاهی و اطلاع‌رسانی را در جامعه روشن نگه دارند. اهل قلم را در تمام روزگاری که با آنها زیسته‌ام، در جمع‌شان بودم و در هوای‌شان نفس کشیدم، جماعتی کم‌توقع شناختم. جماعتی که اگر می‌خواست در پی نام و نان باشد، هرگز جانش را پای قلم نمی‌گذاشت و به عرصه خبرنگاری نمی‌آمد. این جماعت غیر از احترام و امنیت توقعی ندارد، این جماعت به زیستن با حداقل‌ها عادت کرده و مثل تمامی اهل فرهنگ، چشم به روی زرق و برق زندگی بسته و کوشیده به سهم خود و به اندازه توانش، اطلاع‌رسان و ارتقابخش سطح آگاهی جامعه باشد. یک امروز را که روز خبرنگار است، به خواسته‌های این جماعت فکر کنیم. خبرنگار رفیق زبانی نیست که با یک تبریک خشک و خالی به زبانش بگیریم و رفیق نانی هم نیست که نانش بدهیم و از در برانیم! این مردان و بانوان اهل قلم را باید با احترام و امنیت، تشویق کرد. همین‌قدر که بدانند کارشان دیده می‌شود و دستی دنبال شکستن قلم و بستن چشم و دهان‌شان نیست، با توان چندبرابر به تولید خبر و اطلاع رسانی بهتر مشغول می‌شوند.
فیاضی، هادی
