دانشنامه اشکذرگنجینه اشکذرمنبری ها

نیم نگاهی به منبریهای اشکذر( ۳ )_یادی و نامی از منبریهای سالهای دور اشکذر

منبر سنتی ترین و قدیمی ترین روش تبلیغ است امروزه این شیوه را تبلیغ چهره به چهره می نامند شیوه ای که از موثرترین روشهای های تبلیغ می باشد هرچند در حال حاضر به واسطه فراگیر شدن رسانه های ارتباط جمعی تنها روش تبلیغ  و تبین دین و احکام نیست و لی هنوز که هنوز است کارکرد خود را دارد.

قصد داریم در سلسله نوشته های بنام “نیم نگاهی به منبریهای اشکذر” هرچند مختصر و کوتاه مروری کنیم منبر و روش تبلیغی اهالی منبر شهرمان و درضمن بدینوسیله یادی کنیم از منبریهایی که حالا دیگر در بین ما نیستند .لازم بذکر است به دلیل نبود منابع و اطلاعات کم حقیر  مطالب خالی از اشکال نیست همچنین اقتضای موجز نویسی فضای مجازی  و حوصله کم خوانندگان مزید علت شده مطالب کوتاه باشد.

(یادی و نامی از منبریهای سالهای دور اشکذر )

 

منبریهای قدیم اشکذر دو دسته بودند دسته اول افراد بی سوادی بودند که حفظیات خود را بالای منبر می خواندند و دسته دوم کسانی بودند که به حوزه نرفته بودند ولی اندک سوادی داشتند و به مطالعه کتابهای ادبی، مذهبی و مقتل می پرداختند و آن مطالب را بالای منبر می خواندند منبر آنها اغلب شامل  نقل حکایتها و داستانهای آموزنده ،شعر خوانی ، بیان داستان پیامبران و امامان ومقتل خوانی بوده است اسامی تعدادی از آنها به قرار زیر می باشد.
آقا سید علی (پدر حاج آقا امام)
شیخ حسین زعفری
آخوند ملاحسین
آخوند میرزاحسین
ملا محمد گنجی (نابینا بود )
ملا رضا (نابینا بود )
ملا غلامرضا ذاکری
شیخ بمانعلی ذاکری
ملاعباس گنجی
غلامحسین کلانتری( ترکی )
میرزا علیرضا عادل
قاسم (پدر مرحوم ماشالله ) ،حاج آقا حسین طباطبایی و…

روحشان قرین رحمت اللهی باد

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا