نخستین دستگاه‌های عکاسی به روش داگرئوتیپ (دوربینی که لوئی داگر فرانسوی به کمک صفحه نقره‌ای اختراع کرد)، به در خواست محمد شاه قاجار در پاییز ۱۲۲۱شمسی به ایران رسید، اما تأسف‌آور اینکه به جز یک عکس، هیچکدام از عکس‌های داگرئوتیپ ایرانی، باقی نمانده‌اند.
یک سال پس از مرگ محمدشاه (۱۲۲۷ شمسی)، دوربین عکاسی به روش فوتوگرافی اختراع شد اما تا به ایران برسد حدود سه سالی طول کشید، ضمن اینکه نخستین عکاس حرفه‌ای ایران در دربار ناصرالدین‌شاه ۱۵ سال پس از اختراع این صنعت شروع به کار کرده است. بدین ترتیب هیچ عکسی از میرزا تقی‌خان امیرکبیر (درگذشته به سال ۱۲۳۰) ثبت نشد و هر چه هست، تصاویری است که از او نقاشی شده است.
متأسفانه با گسترش شبکه‌های اجتماعی، تنور شایعات داغ‌تر شد و اتفاقات تاریخی نیز از این آسیب‌ها مصون نماندند. تا جایی که پای امیرکبیر هم به این مطالب باز شد. به عنوان نمونه، عکس زیر به صورت گسترده در شبکه‌های اجتماعی به عنوان عکس امیرکبیر دست به دست شد، در حالی که چنین نیست:
از امیرکبیر چند نقاشی کشیده شده که مشهورترین آن‌ها اثر محمدابراهیم نقاش‌باشی است:
محمدابراهیم نقاش‌باشی لقب «نقاش‌باشی» را از محمدشاه قاجار دریافت کرد و تا هنگام مرگ (دو سال پس از شروع سلطنت ناصرالدین شاه) آن را حفظ کرد. وی این نقاشی را در سال ۱۲۶۵ قمری (۱۲۲۸ شمسی) حدود یک سال پس از انتصاب امیرکبیر به مقام صدراعظمی، خلق کرد. این نقاشی رنگ‌روغن اکنون در کاخ گلستان نگهداری می‌شود.
