حاج حسن جعفری نسب آزاده ۸ ساله دفاع مقدس است که سختی های لحظه به لحظه آن زمان را جلو چشم دارد ، پس از ۳۴ سال از آزاد شدن از بند اسارت یزیدی زمان ،صدام ملعون، جمعه ۲۶ مرداد ۱۴۰۳ این پست را در گروه خانوادگی بیت الشهدای جعفری نسب گذاشت :
“۲۶ مرداد ۳۴ سال پیش در این روز با شوق و ذوق مشتاق دیدار اقوام و آشنایان از عراق به ایران آمدم و امروز هم ۲۶ مرداد با اشتیاق و ارادت به ساحت ائمه اطهار و شرکت در پیاده روی اربعین عازم کشور عراق می شوم
چه تصادفی در یک روز در دو مقصد متفاوت
با دو حس که نمی دانم کدام مقدس تر و مبارک تر است انشالله همه عاقبت بخیر شویم
ضمنا از همه اعضا محترم گروه و دیگران حلالیت می طلبم و دعا گوی همه عزیزان هستم به توفیق الهی”
پس از شروع سفر اربعینش چند عکس در همان گروه فرستاد و نوشت :
سلام
تصاویری از موکب شهدای خدمت و مقاومت و مسیر پیاده روی”
بله این عکس ها را می شود زیر نویس کرد ولی مثل حاج حسن ها نمی توانند این حال خود را تصویر، فیلم و جمله کنند و نشر دهند حال روزهایی که این آیه را در زندان های بعث عراق می خواندند
﴿فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۖ وَلَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ﴾
پس صبر كن كه وعده خدا حق است. مباد آنان كه به مرحله يقين نرسيدهاند، تو را بىثبات و سبكسر گردانند
بله حالا که در کنار قدم قدم های اربعین این آیه را با وجود لمس می کنند، چقدر این حال زیباست که ببینی وعده خدا حق است و صبر چقدر خوب معنا می شود
ای کاش خدا این حال یک آزاده را به ما روزی کند، هرچندصبر بر بلا را قبلش باید
سلام—سلام بر شما که رنج زندان را تحمل می کنید
… من ناراحتی شما عزیزان دربند را احساس میکنم. شما هم ناراحتی پدرتان را که فرزندان عزیزش دور از وطن هستند احساس کنید. عزیزان من سید و مولای همه ما، حضرت موسی بن جعفر (ع)، بیش از همه شماها و ماها در رنج و گوشه زندان به سر بردند. برای اسلام عزیز شما صبر کنید. خداوند فرج را ان شاء اللَّه تعالی نزدیک می نماید؛ و پدر پیر شما را با دیدن شما شاد میفرماید. به همه عزیزان دربند سلام مرا برسانید. من از دعای خیر فراموشتان نمی کنم. خداوند حافظ شما باشد. پدر پیرت (خ) (صحیفه امام، ج20، ص: 109)