وجه تسمیه “سامرا”
سامرا شهری است بین بغداد و تکریت که در جانب شرقی رود دجله قرار دارد. نام این شهر در اصل «سر من رای» بوده است یعنی «هر که آن را ببیند شاد می شود.» معتصم، خلیفه عباسی، که در سال ۲۲۱ هجری به آبادانی این شهر پرداخت، این نام را برای آن برگزید.
بعدها این شهر رو به ویرانی نهاد و به « ساء من رای» (هر که آن را ببیند ناراحت می شود) مشهور شد و پس از مدتی به اختصار، «سامرا» نام گرفت. حرم مطهر عسگریین ( یعنی امام هادی و امام حسن عسگری ) و قبر نرجس خاتون، مادر امام زمان، در سامرا قرار دارد.
غیبت صغرای امام زمان از سردابی در همین شهر شروع شد. چند تن از خلفای عباسی نیز در این شهر دفن شدهاند. در طول تاریخ بناهای زیبا و باشکوهی در سامرا ساخته شده که بقایای برخی از آنها تاکنون باقی مانده است.
منابع:
برگرفته از لغت نامه دهخدا به نقل از معجم البلدان و نزهه القلوب.