صفحه اصلی

مشروح خطبه های نمازجمعه عاشورایی اشکذر

سالروز شهادت سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و حضرت ابالفضل العباس (ع) و یاران با وفایشان و شهدای دشت کربلا تسلیت و تعزیت باد
گرامی می داریم هفته نمازجمعه و یاد و خاطره امام جمعه فقید شهرستان اشکذر حجه الاسلام و المسلمین آقای حاج سید کاظم رضوی را با ذکر صلوات
نمازجمعه عاشورایی شهرستان اشکذر
نوزدهمین خطبه نمازجمعه سال ۱۴۰۲ هجری خورشیدی شهرستان اشکذر
ششم مرداد ماه سال ۱۴۰۲ هجری خورشیدی
حجه الاسلام و المسلمین طالبیان امام جمعه محترم شهرستان اشکذر
موضوع اصلی خطبه اول:
مرگ رسیدن به درجات معنوی است
مرگ پایان زندگی نیست

بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدالله رب العالمین بار الخلائق اجمعین باعث الانبیا و المرسلین سیما خاتم المرسلین اباالقاسم المصطفی محمد و علی آله طیبین الطاهرین المعصومین سیما بقیه ‌الله حجت بن الحسن ارواحنا فدا و عجل‌ الله تعالی فرجه و لعن علی اعدائهم اجمعین من الآن الی یوم القیامه عبادالله اوصیکم و نفسی بتقوی الله
قبل از هرگونه سخنی خودم و همه شما سروران عزیز برادران و خواهران نمازگزار محترم جمعه را سفارش می ‌کنم به دوری از گناه و تهیه ‌ی بهترین زاد و توشه ‌ی سفر آخرت که همان تقواست انشالله خدای متعال توفیق کسب درجات عالی تقوا و حُسن عاقبت را به همه ما عنایت و مرحمت بفرماید
اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِم ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَآخِرَ تابِع لَهُ عَلى ذلِکَ، اَللّـهُمَّ الْعَنِ الْعِصابَهَ الَّتى جاهَدَتِ الْحُسَیْنَ، وَشایَعَتْ وَبایَعَتْ وَتابَعَتْ عَلى قَتْلِهِ، اَللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ، وَعَلَى الاْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنآئِکَ، عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَبَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ، وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ، اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ، وَعَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَعَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَعَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ
امروز روز جمعه ‌است
و روز عاشورای اباعبدلله الحسین علیه السلام اونطور که در تاریخ نقل شده است روز عاشورای سال شصت و یک هجری یعنی روز شهادت امام حسین علیه السلام هم در روز جمعه بوده بنابراین امسال روزش هم همانند شده است با عاشورای سال ۶۱ هجری قمری
قبل از هرگونه سخنی عرض تسلیت دارم به محضر امام عصر (عج) و به شیعیان و ارادتمندان به خاندان عصمت و طهارت در سراسر عالم مخصوصا شما بزرگواران و عزادارانی که در نماز جمعه شریف حضور دارید
مناسبت که به نوعی هر دو خطبه این هفته را اختصاص بدهیم و اشاره به بعضی از اتفاقاتی که در چنین ساعاتی در روز عاشورا و در عاشورای سال ۶۱ هجری برای امام حسین و اصحابش اتفاق افتاد
در کتب مقتل سخنان متعددی از امام حسین علیه السلام نقل شده است که آن‌ها را در روز عاشورا ایراد کردند
بخشی از سخنان حضرت خطاب به اصحاب و یارانی است که کنار حضرت بودند
بعضی از سخنان حضرت هم در کنار اصحاب و یاران شان بودند که با این فرمایشات حضرت خواستند اصحابشون را مهیا تر و آماده ‌تر کنند برای جانفشانی و فداکاری
مستحضر هستید که دو چیزکه جلوی ایثارگری و فداکاری و جان ‌فشانی انسان را می ‌گیرد:

اول:
علاقه و حب به دنیا
دوم:
ترس از مرگ و مردن
اگر این دو حقیقت برای انسان روشن بشود و انسان به این باور برسد که دنیا جایی نیست که کسی به آن دل خوش کند
دنیا جایی نیست که انسان همه سرمایه خودش و عمر خودش را برای رسیدن به دنیای بیشتر صرف کند
و به این باور برسد که مرگ و مردن نابودی نیست فانی شدن نیست
مرگ وارد شدن به یک زندگی جدید است
در حقیقت وقتی روح از بدن انسان بیرون رفت انسان مرگ را می‌رانده است نه خودش نه اینکه خودش مرده باشد
خداوند متعال فرمود :
همه شما مرگ را می ‌چشید ولی با مردن تمام نمی شوید بلکه به سوی ما برمی ‌گردید
پس انسان با مردن تمام نمی شود
از خانه ‌ای به خانه دیگر منتقل می شویم امام حسین علیه السلام در چندین سخنرانی و خطبه ‌ای که در روز عاشورا داشتند برای اصحاب شون این دو تا مطلب را تذکر دادند و آن هم با کلام نافذ سیدالشهدا علیه السلام که قطعا در دل این بزرگواران به قدری اثر گذاشت که در روز عاشورا برای شهید شدن از یکدیگر سبقت می ‌گرفتند
و به مرگ و مردن لبخند می ‌زدند
نقل کرده اند:
وقتی که فشار نظامی لشکر عمر سعد (لعنه الله علیه) به امام حسین و اصحابش زیاد شد
همه یاران اطراف امام علیه السلام نگاه کردند و نگاه به چهره او انداختند تا ببینند امام حسین در این شرایط با اصحابش چه سخنی دارد
یکی از فرمایشاتی که از حضرت نقل شده این فرمود:
صَبرًا بَنِی الکِرامِ ، فَمَا المَوتُ إلاّ قَنطَرَهٌ تَعبُرُ بِکُم عَنِ البُؤسِ والضَّرّاءِ إلَی الجِنانِ الواسِعَهِ والنَّعیمِ الدّائِمَهِ
شکیبایی کنید ای بزرگ زادگان
مرگ نیست مگر پلی که شما را از بی نوایی و سختی به بهشت های فراخ و نعمت های جاودان می ‌رسانَد
از این پل عبور می ‌کنید به کجا می‌روی به سوی بهشت ‌های وسیع و گسترده ای که خدای متعال برای اهل ایمان در نظر گرفته و با گذر کردن از این پل به او و نعمت ‌های جاویدان می ‌رسید
بعد حضرت خطاب کردند فرمودند:
فَأَیُّکُم یَکرَهُ أن یَنتَقِلَ مِن سِجنٍ إلی قَصرٍ ؟! وما هُوَ لِأَعدائِکُم إلاّ کَمَن یَنتَقِلُ مِن قَصرٍ إلی سِجنٍ وعَذابٍ . إنَّ أبی حَدَّثَنی عَن رَسولِ اللّه ِ صلی الله علیه و آله أنَّ الدُّنیا سِجنُ المُؤمِنِ وجَنَّهُ الکافِرِ ، والمَوتُ جِسرُ هؤُلاءِ إلی جَنّاتِهِم وجِسرُ هؤُلاءِ إلی جَحیمِهِم ، ما کَذَبتُ و لا کُذِبتُ
کدام یک از شما خوش نمی دارد که از زندان به قصر درآید؟! چنان که مرگ برای دشمنان شما نیست، مگر در آمدن از کاخ به زندان و شکنجه
پدرم به نقل از رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: دنیا، زندان مؤمن و فردوس کافر است و مرگ، پل این جماعت است که آنها را به بهشت شان و اینها را به دوزخشان می رسانَد و من نه دروغ می گویم و نه به من دروغ گفته شده است
فرمود:
مرگ شما را از این زندان دنیا به آن سعادت ابدی به آن جنت وسیع و آن نعمت های جاوید می رساند
همین دنیایی که برای شما بیرون آمدن از زندان و وارد قصر و کاخ شدن است برای دشمنان شما انتقال پیدا کردن از کاخ و قصر مجلل به زندان
آنها از اینجا به زندان می ‌روند اما شما به پاداش بزرگ الهی و نعمت ‌های الهی می ‌رسید
بعد این فرمایش خودشون مستند کردند از حدیثی که از امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام که آن بزرگوار این روایت را از خاتم انبیا محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم نقل کردند فرمود:
الدنیا سِجنُ المؤمنِ و جَنَّهُ الکافِرِ
دنیا زندان مومن و بهشت کافر است
مرگ پلی است که مومنان را به بهشت می ‌رساند و پلی است که کافران را به جهنم و آتش می ‌رساند
و من دروغ نمی گویم و خبر دروغ هم به من گفته نشده است یعنی هم من راست می‌گم که پیغمبر اینطور فرموده است و هم پیغمبری که فرمودند راست می گویند
دروغ در کار نیست
حقیقتی است که دنیا جایی جز خانه موقتی است که باید از آن زاد و توشه برداشت برای جهان بعد از مرگ
هیچ چیز دیگه نیست
هر چیز دیگه شما عمرت را از این دنیا صرف کردی جا می ‌گذاری و میری و چیزی برای شما نمی ‌ماند
پس این آیه قرآن کریم که نوشته ‌اند و آخرین آیه ‌ای که بر پیغمبر نازل شده است راست است که می گویند:
وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوَى وَاتَّقُونِ یَا أُولِی الْأَلْبَابِ ﴿۱۹۷﴾
توشه (تقوا برای جهان آخرت) برگیرید که بهترین توشه این راه سخت ، تقواست و از من پروا کنید ای صاحبان عقل و خرد
بدانید بهترین زاد و توشه شما تقوا و پرهیزکاری است
امیدواریم به حق سید الشهدا (علیه السلام) خدا همه ما را از این توشه ‌ای که با ولایت و محبت اهل بیت سرشار خواهد شد به ما عنایت و مرحمت بفرماید

پروردگارا به حق محمد و آل محمد ما را به وظایف دینی بیش از پیش آشنا بفرما و توفیق عبادت و بندگی و ترک گناه به همه ما عنایت فرما و اموات و درگذشتگان از اهل ایمان و شهدای عزیز و امام بزرگوار در این ماه عزیز محرم الحرام و روز جمعه مورد الطاف و رحمتی خاص خودت قرار بده و ما را هم ببخش و بیامرز
اعوذبالله من الشیطان الرجیم / بسم الله الرحمن الرحیم
والعصر/ان الانسان لَفی خسر
الا الذین آمنو و عملو الصالحات و تواصو بالحق
و تواصو بالصبر
(صدق الله العلی العظیم)

موضوع خطبه دوم:
چرا کوفیان امام حسین (ع) را رها کردند؟
پیشگویی امام حسین در رابطه با وقایع پس از شهید شدن شان چه بود
بتوانیم کاری کنیم تا در سرازیری قبر امام حسین به فریادمان برسد
بسم الله الرحمن الرحیم
نحمد الله علی آله و نستعینه علی معرفته و نومن به و نتوکل علیه و نصلی و نسلم علی جمیع الانبیاء و المرسلین سیما خاتم الانبیا و اشرف الرسل حبیبنا و نبینا و مولانا اباالقاسم المصطفی محمد (ص) و علی عَلی و فاطمه و الحسن و الحسین و عَلی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محد و الحسن بن علی و الخلف القائم المنتظر المهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)
عبادالله اوصیکم و نفسی بتقوی الله

در خطبه دوم نماز نیز بخشی از یکی از خطبه ‌های امام حسین علیه السلام که در روز عاشورا خطاب به لشکر عمرسعد و کوفیان بی ‌وفا ایراد کردند را ترجمه کنم
در روز عاشورا وقتی امام حسین علیه السلام لشکر کوچک خود را سر و سامان داد و فرماندهان لشکر و علمداران لشکر را مشخص کردند
یاران حضرت دور حضرت را گرفتند و حضرت با اینکه عده ‌ای از یاران شون همراهشون بودند مقداری به اردوگاه لشکر عمر سعد نزدیک شدند و برای آن‌ها سخنرانی کردند
وقتی که حضرت به اردوگاه نزدیک شد و خواستند برای بنی امیه صحبت کنند و سخنرانی کنند
این نامردان شروع کردند به هیاهو و سرو صدا
حضرت فرمود بذارید من حرفم را بزنم بگذارید من حجت را بر شما تمام کنم
در این میان یکی از بنی ‌امیه گفت:
حسین بن علی (ع) راست می‌گوید بزارید ببینیم چه می خواهد بگوید
حضرت شروع کردند به سخنرانی
بخشی از این سخنرانی اشاره است و در حقیقت در مذمت اهل کوفه
چون مردم کوفه خیلی کار ظالمانه ‌ای انجام دادند
اگر هزاران نامه و امضا برای حضرت می ‌فرستند که بیاید بیعت کنیم و وقتی میاد علیه او شمشیر می کشند
یعنی بی‌طرف هم نمی شوند و می آیند در لشکر دشمن قرار می ‌گیرند
این مردم خیلی قابل شماتت و سرزنش هستند
اما عمده این است که چرا این ها این دگرگونی در خودشان پیدا شد؟
این ایجاد دگرگونی در مردم کوفه و با اینکه امام حسین را دعوت کردند ولی بر علیه امام حسین شمشیر کشیدند
یک مطلبی ا‌ست که باید مورد توجه همه مسلمانان و مومنان در هر عصر و زمانی واقع شود
برای ما درس عبرت است
برای آیندگان پندآموز است
چطور می شود که یک انسان یا یک جمع چند هزار نفری طومار و نامه بنویسند و کسی را دعوت کنند
خدا را وکیل بگیرند خدا را کفیل کنند که تو را یاری می ‌کنیم
اما اینگونه پیمان را بشکنند
چه عواملی دست به دست هم داد که این اتفاق افتاد؟
امام حسین علیه السلام به بخشی از عوامل روی گردانی مردم کوفه از نامه هایی که برای امام حسین نوشته بودند اشاره می کنند
امام حسین علیه السلام وقتی هیاهوی دشمن را دیدند تمام شده است
چندتا مطلب به کوفیان گفتن که چرا شما این کار را دارید انجام می دهید؟
امام حسین فرمودند:
اول:
انبا های شما از حرام پر شده از توبره اسب هایتان بگیرید تا آن چیزهایی که عبیدالله به شما داده است
همان جمع کردن چیزهای حرام در زندگی
دوم:
شکم های شما از حرام پر شده
سوم:
بنی امیه مالی حرام و زندگی پستی را به شما وعده دادند و شما گول خوردید
بنی ‌امیه به شما قول دادند که زندگی شما را آباد کنند به وضع شما برسند و امکانات رفاهی در اختیار شما بگذارند و شما گول وعده های بنی ‌امیه را خوردید
در حقیقت تغییر عقیده دادید
شما فتنه را برانگیختند و مانند ملخ ‌ها خیز برداشتید و مانند حشرات پر سوخته به حرکت درآمدید مثل شما مثلا آن ملخ هایی که خیز برمی ‌دارند اما در آتش می ‌سوزند
آدم احساس می‌کنه که این ‌ها یاران خوبی هستند اما پر و بالشون می ‌سوزد و مانند حشراتی هستید که سوخته در حال حرکتید
پس ذلت و خواری بر شما باد ای بردگان یزید
تمام بنی ‌امیه را و لشکر امر سعد را در حقیقت بردگان یزید معرفی کرد

چهارم:
شما از طاغیان امت و از دورافتادگان از کتاب خدا و پایمال کنندگان سنت پیغمبر و کشندگان فرزندان پیامبر و با استهزا کنندگان پیامبران که کتب آسمانی را پاره ‌کردند همراه شدید
کاری که شما کردید در طول تاریخ فرزندان انبیا را کشتند دعوت انبیا را به استهزا و مسخره گرفتند
پنجم:
شما معاویه و پیروان او را کمک کردید
مردم کوفه در زمان امیرالمومنین (ع) در موقعیتی بودند که خود این امام حسین علیه السلام در خطبه ‌ای از مردم کوفه در زمان امیر مومنان تجلیل و تکریم می کند یارانی بودند برای امیرالمومنین (ع)
اما ببینید چقدر شما گول خوردید و فریب خوردید که امروز در حقیقت شما یاران یزید نیستید
شما دارید همان معاویه ای که سال ها با او می ‌جنگیدید دارید با او همراهی می‌کنید
شما پیمان ‌شکنی کردید
بعدحضرت امام تشبیه لطیف و ظریفی می گویند و آن این است که:
مثل شما مثل آن میوه کثیف و آلوده و گندیده ای است که هر کس آن را مشاهده کند از آن بدش میاد ازش متنفر می شود اما همین میوه آلوده و کثیف دام قرار می ‌گیرد و طعمه قرار می ‌گیرد برای دیگران شما مانند میوه کثیفی هستید که آن را دام گذاشتند برای اینکه پرنده ‌ای را شکار کنندو یا پرنده ای را شکار کنند
شما مانند میوه فاسد هستید که طعمه شده ‌اید برای این که در خدمت غاصبان و ستم کاران باشید
ششم:
پیمان را شکستید در حالی که برای پایبندی به پیمان خود خدا را کفیل قرار دادید
در قسمت دیگری از این خطبه حضرت اشاره می‌کنه به وضعیت دردناک و اسف باری که در انتظار این مردم کوفه است
یعنی پیشگویی می کند حوادثی که بعد از جریان کربلا برای مردم کوفه پیش خواهد آمد
مگر می شود انسانی عهد یا پیمانی با کسی ببندد یا با امام زمانشون بیعت کنند و پیمان ببندند و بعد بشکنند
ولی از کنار این قضیه خدا به راحتی بگذرد
خدای متعال قوانینی دارد در این عالم حاکم که هیچکس نمی‌تونه او را تغییر بدهد یکی از آن سنت ‌های این است:
هر کس یا هر قومی که بیعت کنند و بعد بیعت بشکند آنها گرفتار عذاب خواهند شد
حضرت اشاره کردند و پیشگویی کردند آنچه را که برای مردم کوفه پیشخواهد آمد؟
خودتان می ‌دانید: (اول)
مختار قیام کرد تمام آن کسانی که جزو کشندگان امام حسین بودند و سران لشکر عبیدالله به حساب می ‌آمدند این ‌ها به فجیع ‌ترین وضعی به دست مختار و یارانش به درک واصل شدند
دوم:
حضرت وضعیتی که برای عمر سعد پیش خواهد آمد را در همان‌جا فرمودند
عمذ سعد تو به ملک ری نخواهی رسید که هیچ و این را بدان که وضعیتی پیدا می‌کنی تو را می کشند و بچه ‌های کوفه سر تو را در کوفه ملعبه و وسیله بازی خودشون قرار می دهند

این قسمت ‌هایی که عرض کردم کمتر مطرح میشه
متاسفانه مجالس ما ضعف ‌هایی دارد البته که محاسن هم زیاد دارد
فرصت کافی در اختیار سخنوران نیست که یک کلام امام را به تمامه بری مردم تفسیر کنند
یک خطبه مثلا دو صفحه ‌ای سه صفحه ای در کتاب آمده معمولا بخشی اش که نزدیک تر هست به عزا هست را بخوانند
همین اندازه شنیدید مردم کوفه بی ‌وفا بودند بله بی وفایی یکی از خصوصیاتی بود که آنها را به جنگ با امام حسین کشاند
یزید گفت یا باید بیعت کنید یا باید کشته شوی ولی بعد واکنش حضرت این بود:

هیهات من الذله
ما و ذلت با هم سازگاری نداریم و هرگز ذلت را نمی پذیریم
ما از خاندانی هستیم که دنیت و پستی در ما پیدا نمیشه از دامن ‌های پاک برخاسته ‌ایم ما کسانی هستیم که:
ألا وَ إنَّ الدَّعیَّ ابنَ الدَّعیِّ قَد رَکَّزَ بَینَ اثنَتینِ بَینَ السُلَّهِ وَ الذِلَّهِ وَ هَیهاتَ مِنّا الذِلَّهُ یَأبى اللّهُ ذلک لَنا وَ رَسولُهُ وَ المُؤمِنونَ وَ حُجورٌ طابَت وَ طَهُرَت وَ أنوفُ حَمیَّهٍ وَ نُفوسُ أبیَّهٍ مِن أن تُؤثِرَ طاعَهَ اللِئامِ عَلى مَصارِعِ الکِرامِ

این حرام زاده پسر حرام زاده مرا میان دو چیز مخیّر کرده است : میان شمشیر و تن دادن به خوارى
و هیهات که ما تن به ذلّت و خوارى دهیم
خدا و رسول او و مؤمنان و دامن هاى پاک و مطهّرى که ما در آن پرورش یافته ایم و دل هاى غیرتمند و جان هاى بزرگ منش ، این را بر ما نمى پذیرند که فرمان برى از فرومایگان را بر مرگ شرافتمندانه ترجیح دهیم
در همان خطبه حضرت پیش ‌بینی کردند و گفتند که:
ای مردم بر شما کسی حاکم خواهد شد که دمار از روزگارتون در خواهد آورد
و اشاره کردند به جریان حَجاجی که بنا است پیش بیاید و مردم را آنگونه که هست به ذلت و خواری بکشاند
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ، وَعَلَى الاْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنآئِکَ، عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَبَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ، وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ، اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ، وَعَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَعَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَعَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ

دل های خودتان را توجه بدهید به همچون ساعاتیکه اصحاب یاران حضرت شهید شدند و حضرت تنها ماند
به ذهن بیاورید آن لحظه ‌ای که سیدالشهدا در گودال عاشورا فریادش بلند کرد که
بنی امیه اگر دین ندارید لااقل آزاد مرد باشید
تا من زنده ام به خیمه ها حمله نکنید

شمر گفت راست می‌گوید برگردید
اول کار حسین (ع) را تمام کنید
یه وقت امام دید بدنش سنگین شده چشم ‌های کم رمق و خون گرفته را باز می کند و می بیند
شمر برای کشتنش و جدا کردن سر از بدنش شمشیرش را کشیده است
لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم
و سَیعلَمُ الّذینَ ظَلَموا أَی مَنقَلَبٍ ینقَلِبونَ
پروردگارا به حق محمد و آل محمد ما را فرزندان ما را ذریه ما را تا روز قیامت از بهترین شیعیان خاندان پیغمبر و محبان واقعی اون‌ها قرار بده
توفیق اطاعت و پیروی از دستورات آن‌ها و فرامین آنها را به همه ما مرحمت بفرما عزاداری سیدالشهدا و اصحاب مظلومش را از همه محبان و عاشقانش قبول فرما
در نامه اعمال ثبت و ضبط بفرما
پروردگار را به ما توفیق بده هر کار نیکی که انجام می ‌دهیم آن را حفظ کنیم و نابودش نکنیم
رهبر معظم انقلاب را تایید فرما
لشکر اسلام در هر کجا است بر کفر و نفاق پیروز بفرما
به حق سید الشهدا (ع) اموات گذشتگان و ذوالحقوق را ببخش و بیامرز

اعوذبالله من الشیطان الرجیم / بسم الله الرحمن الرحیم
قُل هوالله اَحد/الله الصَمد/لم یلد و لم یولد/و لم یکن له کفوا اَحد
صدق الله العلی العظیم
والسَلام علیکم و الرحمه الله و برکاته

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا