در زمان خلافت مامون شخصی خلافی کرد امر به گرفتاریش شد او فرار کرد برادرش را گرفتند و نزد مامون آوردند .
مامون به او گفت : برادرت را حاضر ساز و گرنه تو را به جای او به قتل خواهم رساند .
آن شخص گفت : ای خلیفه ! اگر سرباز تو بخواهد مرا بکشد و تو حکمی بفرستی که مرا رها کند آیا آن سرباز مرا آزاد می کند یا نه ؟! گفت : آری .
گفت : من نیز حکمی از پادشاهی آورده ام که اطاعت او بر تو لازم است و به واسطه ی حکم او باید مرا رها سازی ؟ گفت : آن کیست و آن حکم چیست ؟
گفت : آن کس خدای تعالی و حکم این آیه است : وَ لا تَزِرُ وازِرَهٌ وِزرَ اُخری … ۰ انعام / ۱۶۴ ) و هیچ گناهکاری گناه دیگری را متحممّل نمی شود.
مامون متاثّر شد و گفت : او را رها کنید که حکمی صحیح آورده است .
منبع: وبلاگ فرهنگ قرآن
