اطراف ما

ایثار یک شاعر

خدا رحمت کند مرحوم ریاضی یزدی را . یک شب غزلی از او را جوانی در انجمن ناصح به نام خودش خوانده بود در حالی که همه می دانستند که این غزل متعلق به ریاضی یزدی است ، اما او چیزی نمی گوید و آن غزل خودش را همانجا از دفترش جدا می کند و از بین می برد تا نام آن جوان ثبت شود و می گوید : جوانی که این قدر ذوق داشته که غزل خوبی از مرا انتخاب کند حتما در آینده یک چیزی خواهد شد و گفته بود ما نباید آبروی او را ببریم

مشفق کاشانی، کیهان فرهنگی ، شماره ۲۴۶/۲۴۷ ص ۱۶

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا