نیم نگاهی به منبریهای اشکذر (۱۶)آیت الله حاج شیخ علی اکبر عالم رجبی

منبر سنتی ترین و قدیمی ترین روش تبلیغ است امروزه این شیوه را تبلیغ چهره به چهره می نامند شیوه ای که از موثرترین روشهای  تبلیغ می باشد هرچند در حال حاضر به واسطه فراگیر شدن رسانه های ارتباط جمعی تنها روش تبلیغ  و تبین دین و احکام نیست و لی هنوز که هنوز است کارکرد خود را دارد.

قصد داریم در سلسله نوشته های بنام «نیم نگاهی به منبریهای اشکذر» هرچند مختصر و کوتاه مروری کنیم منبر و روش تبلیغی اهالی منبر شهرمان و درضمن بدینوسیله یادی کنیم از منبریهایی که حالا دیگر در بین ما نیستند .لازم بذکر است به دلیل نبود منابع و اطلاعات کم حقیر  مطالب خالی از اشکال نیست همچنین اقتضای موجز نویسی فضای مجازی  و حوصله کم خوانندگان مزید علت شده مطالب کوتاه باشد.

آیت الله حاج شیخ علی اکبر عالم رجبی فرزند حسین فرزند محمد علی فرزند رجب  در سال ۱۲۶۱در قریه فیروزآباد تولد یافت. نقل است که وی از ۶ سالگی به مکتب می رفت و آنقدر علاقه به درس و قرآن داشت که پیش از حضور استاد درمکتبخانه حاضر می گردید چنانکه درمدت ۶ماه قرآن را فرا گرفت .

ایشان در درس علما و رو حانیون منطقه خویش شرکت می نمود و تا سن ده سالگی مقدمات دروس حوزوی را فرا گرفت .

به دلیل علاقه به ادامه تحصیل راهی نجف اشرف گردید و به مدت ۲۶ سال در درس بزرگان آن دیار شرکت کرد و با جدیت به کسب علوم و معارف دینی پرداخت .

 در آنجا به کسب  درجه اجتهاد از آیت الله سید محمد کاظم طباطبایی یزدی و آیت الله سید محمد فیروزآبادی نائل آمد و به تحصیل و تدریس  پرداخت . مدت ۱۶ سال در درس آخوند خراسانی شرکت می کرد.

به دلیل شجاعت و قاطعیت به شجاع الطلاب معرف بود . با آیت الله حائری یزدی مانوس و هم درس بودو درسال ۱۲۹۵ (حدود ۳۵ سالگی ) با ایشان واردایران می شوند که ایت الله حائری به اراک رفته و ایشان به همراه همسر و فرزند  برای بازدید خانواده به فیروزآباد عزیمت نمود .

همسر ایشان که ایرانی مقیم نجف بود به علت بیماری درفیروزآباد درگذشت ؛ایشان  ازخانواده سادات مشتاقیون یزدهمسر اختیار می کند و از یازگشت به نجف منصرف شده و در فیروزآباد ماندگار می شود .

درزمان رضاخان که فعالیت روحانیون با موانع بسیاری روبرو بود به دلیل شجاعت و تسلط علمی و معنوی به ارشاد مردم منطقه زارچ و اشکذر و رستاق پرداخت و مامورین نیز احترام مقام معنوی والا ایشان را داشتند .

۴۰سال به کارامامت جماعت و قضاوت بدون حق الزحمه مشغول بودند و از راه کشاورزی ارتزاق می کردند .

با حاج شیخ غلامرضافقیه خراسانی مانوس بودند و به دلیل تسلط علمی  از ایشان نیز استفتاء می کردند .

از شاگردان ایشان آیت الله سید روح الله خاتمی و حاج ملا محمد اردکانی را می توان نام برد .

از خاطرات زندگی این عالم جلیل القدر موارد زیادی نقل شده است که چند نمونه در ذیل بیان می شود:

مساله ای برای فردی پیش می آید ، هنگامی که مشکل خویش را نزد علمای نجف می برد هنگامیکه ایشان متوجه می شوند که از یزد آمده است به وی می گویند عالمی همچون شیخ علی اکبرعالم الرجبی در یزد می باشد مسئله خویش را چرا به نجف آورده ای ؟! وی را به حاج شیخ علی اکبر ارجاع می دهند .

آخوندی از شهر نجف به یزد آمده بود ومورد اقبال مردم قرار گرفته بود . روحانیون یزد در مسائل متعددی با وی اختلاف نظر پیدا کرده بودند .مرحوم آیت الله میرسید علی مدرس نامه ای به شیخ علی اکبر نوشته و از ایشان دعوت می کند تا در مجلس این شخص در حسینیه میر قطب یزد شرکت نمایدو با ایشان مناظره نماید. درحین سخنرانی هنگامی که آن روحانی از مسیر صحیح خارج می شود مرحوم حاج شیخ علی اکبر به ایشان تذکر می دهد و به دلیل تسلط علمی حاج شیخ علی اکبر آن روحانی تسلیم شده و بحث را ادامه نمی دهد و از یزد می رود.

موارد بسیاری از شجاعت ایشان در قضاوت و برخورد با افراد شرورکه موجبات آزار و اذیت مردم را فراهم می کردند ذکر شده است و موارد ی نیز از هدایت آنان توسط حاج شیخ علی اکبر  نقل شده است.

مرحوم آیت الله حاج شیخ علی اکبر عالم الرجبی با آن تسلط علمی که داشتند در زادگاه خود فیروزآباد ماندند و به همین علت کمتر در میان مردم یزد شناخته شده اند وراهی را همچون دیگر علما ی بزرگ نظیر آیت ا.. حائری را دنبال کنند ولی از خود ایشان نقل است که از این بابت که توانسته است در آن دوران به هدایت و انذار مردم منطقه از زارچ تا رستاق بپردازد و با تسلط علمی و فقهی خود مشکلات مردم را تا حد توان برطرف سازد و بخشی از علم خود را در عمل هویدا سازدخدا را شاکر است.

 آیت الله حاج شیخ علی اکبر عالم الرجبی به سال ۱۳۲۹ در بزد در سن ۷۱سالگی درگذشت و در میان غم واندوه مردم در سلطان شیخداد به خاک سپرده شد .

منبع : وبلاگ کتابخانه عمومی حضرت سیدالشهدا(ع) یزد به نقل ازسایت firz.ir