نوروز سالهای دور اشکذر

حدود یک ماه مانده ببه نوروز زنها می رفتند داخل اتاق انباری یا همان پستو کیسه ی کرباسی که داخل آن تخمه هندوانه محلی که به رنگ قرمز و بعضی به رنگ سیاه بود و از تابستان گذشته ذخیره کرده بودند و هسته زرد آلو بیرون می آوردند و کیسه ها را داخل جوب آب می گذاشتند تا چند ساعت خوب خیس بخورد و بعد هسته زرد آلو را می شستند و تخمه هندوانه ها را با گاه یا با ریگ مخلوط می کردند تا بتوانند آن را تمیز بشویند زیرا تخمه هندوانه به تنهایی در دست سر می خورد و درست تمیز نمی شد بعد از شستن به آنها نمک اضافه می کردند و آن را داخل سبد ریخته و چندساعتی آن را در مجاورت آفتاب قرار می دادند.

روز بعد هنگامی که پختن نان یا به زبان محلی به آن « لَتیر» می گویندبه پایان می رسید و هنوز آتش در اجاق وجود داشت و تابه حرارت کافی در خود داشت تخمه ها را روی تابه می ریختند و آنها را بو داده می کردند. همچنین هسته های زرد آلو بعد تخمه و تنه ها را داخل ظرفی کرده و در کناری می گذاشتند آنهایی که استطاعت بیشتری داشتند شب پنجه (پنج روز مانده به نوروز) به یزد می رفتند و مقداری کشمش و نخود می خریدند تا آجیل کاملتری داشته باشند بعضی ها هم از تخمه ی کدو مشهدی که در طول زمستان آش پخته بودند پس از شستن و بو دادن به آجیل اضافه می کردند یا از تخمه خربزه که در تابستان از میوه اش استفاده کرده بودند به آجیل اضافه می کردند.

چند روز به عید مانده تخم مرغ هایی که هر خانواده تولید خودش بود مصرف نمی کرد و آنها را جمع می کرد تا شب عید نوروز که تخم مرغ ها را به رنگ های مختلف رنگ می کردند.اگر می خواستند به رنگ زرد در بیاید با کاه آن را می جوشاندند اگر می خواستند قرمز شود با رناس می جوشاندند و اگر می خواستند از رنگ تیره استفاده کنند از پوست انار یا پوست گردو تخم مرغ ها را رنگ می کردند و سر سفره هفت سین می گذاشتند وقتی سال تحویل می شد این تخم مرغ های رنگی مادر بزرگ به عنوان عیدی به بچه ها و نوه ها می داد.

از خاطرات مرحوم ملاعباس حیدری