طائفه بنی اسد قبل از آنکه یک طائفه و قبیله در سرزمین کربلا باشد یک مدل و الگو برای عبارت حکیمانه ” کل یوم عاشورا و کل ارض ” کربلاست، ِآخر در این قبیله کوچک هم سران پای کار قیام آقا اباعبدالله علیه السلام و یاری حق می بینی، کسانی چون حبیب بن مظاهر، انس بن حرث، قیس بن مسهر،مسلم بن عوسجه و ابن خالد صیداوی و هم یاران ظلمت و جهل را چون حرمله ملعون و هم ساکتین نسبت به قیام امام علیه السلام
اما آنچه بنی اسد را شهرت نیکو بخشیده ، همت و جهاد بانوان و زنان این قبیله است که سه روز پس از شهادت بیل و کلنگ را به دست گرفتند و راهی اجساد مطهر شهدای کربلا شدند تا ابدان مطهر شهدای نینوا را به خاک بسپارند، حرکتی که مردان خفته و ترسو بنی اسد را بیدار ساخت بله در تاریخ کم نمونه نداریم از بانوانی که محرک قیام و جهاد بودند و زنان بنی اسد از آن دسته ” جهادگران خاک سپاری ابا عبدالله الحسین علیه السلام ” هستند و در غربت آقا سیدالشهداء علیه السلام همین بس که امام زمان عج الله اینگونه او را سلام دهند ” السلام علی من دفنه اهل القری” اما در خاکسپاری این بدن های مطهر امام زین العابدین راهنمای ایشان بودند ، در اشعار گرد آوری شده دفترچه های نوحه معلم و نوحه خوان شهید حاج محمد حسین جعفری نسب شعری را با این موضوع دیدم که ذکر آن خالی از لطف نیست
” ای گل گلزار زهرا
ای به خون آغشته بابا
بهر دفنت آمدم من ”
” فضه ای در خاک و عریان
بی سر اندر این بیابان
ای به قربانت سر و جان
بهر دفنت آمدم من ”
هیئت خیرالنساء الجنه_ یادمان همسران و مادران شهداء_ بیت شهید جعفری
