روز شمار شهادت امیرالمومنین ( بخش ششم)مناجات امام علی(ع) با خدای خود، امشب به گونه ای دیگر است!
گزارش لحظه به لحظه و مستند از ماجرای شهادت حضرت امیر المومنین امام علی(علیه السلام) از ابتدای نقشه ترور در مکه تا لحظه دفن مخفیانه حضرت(ع) در نجف
در روایتی نقل شده است که؛
《سَهِرَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ(ع) فِی اللَّیْلَهِ الَّتِی قُتِلَ فِی صَبِیحَتِهَا وَ لَمْ یَخْرُجْ إِلَى الْمَسْجِدِ لِصَلَاهِ اللَّیْلِ عَلَى عَادَتِهِ》
امیرالمؤمنین(ع) در شبى که درصبح آن شب ضربت خورد، براى نماز شب به مسجد نیامد و در تمام آن شب بیدار بود و به عبادت حق تعالى مشغول بود.
ام کلثوم به ایشان عرضه داشتند :
《مَا هَذَا الَّذِی قَدْ أَسْهَرَکَ؟》
علت بیدارى و اضطراب تو در این شب چیست؟
امام(ع) فرمود :
《إِنِّی مَقْتُولٌ لَوْ قَدْ أَصْبَحْتُ وَ أَتَاهُ ابْنُ النَّبَّاحِ فَآذَنَهُ بِالصَّلَاهِ فَمَشَى غَیْرَ بَعِیدٍ ثُمَّ رَجَعَ!》
در صبح این شب شهید خواهم شد، پس در این هنگام ابن نباح، مؤذّن حضرت(ع) آمد و نداى نماز در داد و رفت و هنوز دور نشده بود که برگشت.
در این هنگام؛ ام کلثوم عرضه داشت :
《مُرْ جَعْدَهَ فَلْیُصَلِّ بِالنَّاسِ》
امر کن امشب جعده بن هبیره (خواهر زاده امام) با مردم نماز گزارد!
امام(ع) فرمود :
《نَعَمْ! مُرُوا جَعْدَهَ فَلْیُصَلِ ثُمَّ قَالَ : لَا مَفَرَّ مِنَ الْأَجَلِ فَخَرَجَ إِلَى الْمَسْجِدِ》
آری! بگویید نماز را با جعده اقامه کنید و سپس منصرف شد و فرمود : نه لازم نیست و از قضاى الهى نمى توان گریخت.
پس، از خانه به سوی مسجد روانه شد.(۱)
در روایتی آمده است که امام علی(ع) خطاب به دخترشان ام کلثوم(س) فرمودند :
《یَا بُنَیَّهِ! إِنَّنِی أَرَانِی قَلَّ مَا أَصْحَبُکُمْ!》
اى دخترم! اندک زمانى من بعد از این با شما خواهم بود.
ام کلثوم(س) پرسید : ای پدر! مگر چه شده است؟
امام(ع) پاسخ داد :
《إِنِّی رَأَیْتُ رَسُولَ اللَّهِ(ص) فِی مَنَامِی وَ هُوَ یَمْسَحُ الْغُبَارَ عَنْ وَجْهِی وَ یَقُولُ :
یَا عَلِیُّ(ع)! لَا عَلَیْکَ قَضَیْتَ مَا عَلَیْکَ!》
امشب حضرت رسول(ص) را در خواب دیدم که به دست مبارک خود غبار از روى من پاک مى کرد و می فرمود :
یا على! بر تو باکى نیست آنچه بر تو بود به جاى آوردى!
در این هنگام، ام کلثوم(س) فریاد بر آورد و امام(ع) به او فرمود :
《یَا بُنَیَّهِ! لَا تَفْعَلِینَ فَإِنِّی رَأَیْتُ رَسُولَ اللَّهِ(ص) یُشِیرُ إِلَیَّ بِکَفِّهِ وَ یَقُولُ : یَا عَلِیُّ! إِلَیْنَا فَإِنَّ مَا عِنْدَنَا هُوَ خَیْرٌ لَکَ》
اى دخترم! گریه مکن، در این وقت حضرت رسول(ص) را مى بینم و به دست خود، به سوی من اشاره مى کند و می فرماید :
یا على(ع)! زود بیا به نزد ما که آنچه نزد ماست از براى تو بهتر است.(۲)
منابع :
۱)الارشاد شیخ مفید، ج۱، ص۱۶
۲)مناقب ابن شهر آشوب، ج۳، ص۳۱۱
@TarikhEslam