شهاب افضلیان:
مشوق من برای مداحی او بود !
حدودا ۸ سال بیشتر نداشتم ، دعای توسل را تازه شروع کرده بودم به خواندن ، خانه ما در محله شهداء یا همان پشت بیخ بود، سه شنبه شب ها معلم شهید حاج محمدحسین جعفری نسب در مسجد صاحب الزمان محله ما دعای توسل می خواند ، هنوز یادم نمی رود دعا که شروع می کرد چند خط اول را می خواند بعد بلندگو را می داد به من که ادامه دعا را بخوانم ، اگر توفیق مداحی و نوحه خوانی امروز من برای اهل بیت “ع” چند عامل داشته باشد یکی از آن ها تشویق ها و بلندگو دست دادن های به یک پسر هفت هشت ساله بوده
پیشنهاد اسم محله شهداء را از او شنیدم !
هنوز یادم نمی رود انگار همین دیروز بود،با همین سن کم در جمع اهالی محله پشت بیخ نشسته بودیم ، حول و حوش سال ۱۳۶۳ بود ، معلم شهید حاج محمدحسین جعفری نسب به اهالی محله گفت ” با توجه به اینکه این محله پشت بیخ محله کوچکی است و چند شهید داده که نسبت به جمعیت محله خیلی آمار بالا محسوب می شود ، نام محله را باید ” شهدا ” بگذاریم ، اولین بار پیشنهاد اسم محله شهدا را از این شهید عزیز شنیدیم
کوچه انقلاب ، محله شهداء !
پدرم مرحوم حجت الاسلام والمسلمین افضلیان امام جماعت و روحانی مسجدصاحب الزمان محله شهدا”پشت بیخ” بود ، خانه ما هم در آن محله بود ، هنوز یادم نمی رود تقریبا روبروی مسجد کوچه ای رد می شد که آن زمان اسم آن کوچه را کوچه انقلاب گذاشتند
۱۴ خرداد ۱۴۰۳
