مشروح خطبه های نوزدهم اسفند ۱۴۰۱ رستاق
خطیب: حجه الاسلام دلاوری
خطبه اول
مروری بر آیات و روایات مربوط به شهید و شهادت به مناسبت ۲۲ اسفند روز بزرگداشت شهداء:
۱) شهادت، سبب رسیدن به حضرت کمال مطلق بهعنوان هدف خلقت انسان است، از این رو مؤمن حقیقی که طالب کمال مطلق است، شهادتطلب هم خواهد بود. این حقیقت از این آیات شریفه برداشت میشود: «وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ فَرِحِینَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَیَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِینَ لَمْ یَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ یَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَهٍ مِنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللَّهَ لَا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِینَ»(آلعمران: ۱۶۹- ۱۷۱)
چرا مؤمن شهادتطلب نباشد، حال آنکه بشارت این مقامات را از برادران شهیدش دریافت میکند که او را به عالیترین درجات، بشارت میدهند؟
۲) مؤمن حقیقی عاشق حضرت کمال مطلق و مطلق کمال یعنی خدای متعال است(وَ الَّذینَ آمَنُوا اَشَدُّ حُبَّا للّه(بقره: ۱۶۵) و چون هر عاشقی، نهایت آرزویش وصال محبوب است، پس مؤمن، شیفته رسیدن به خداست، به همین دلیل، مؤمن با مرگ که بهترین آن شهادت است، انس دارد و انتظارِ آن را میکشد(وَاللّهُ لابْنُ اَبیطالِب اُنس بِالْمَوت مِنَ الطِّفل بَثَدْی اُمُّه(نهجالبلاغه، خطبه ۵)). خدای سبحان این حقیقت را در آیههای ۹۴ سوره بقره و ۶ سوره جمعه چنینب یان میفرماید: «قُلْ إِنْ کانَتْ لَکُمُ الدّارُ اْلآخِرَهُ عِنْدَ اللّهِ خالِصَهً مِنْ دُونِ النّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ»؛ «قُلْ یا أَیُّهَا الَّذینَ هادُوا إِنْ زَعَمْتُمْ أَنَّکُمْ أَوْلِیاءُ لِلّهِ مِنْ دُونِ النّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ».
آرزوی مرگ و دیدار با خدا، نشانه صداقت در ادعای دوستی با خدا است. بنابراین، مؤمن حقیقی، شهادتطلب است؛ چون دوست و عاشق خداست؛ و عاشق، جز لقای معشوق با فدا شدن در پیشگاه او آرزویی ندارد.
۳) شهادت سبب غفران الهی است؛ النبی(ص):
«یُعْطَى الشَّهِیدُ سِتَّ خِصَالٍ عِنْدَ أَوَّلِ قَطْرَهٍ مِنْ دَمِهِ: یُکَفَّرُ عَنْهُ کُلُّ خَطِیئَهٍ، وَیَرَى مَقْعَدَهُ مِنَ الْجَنَّهِ، وَیُزَوَّجُ مِنْ حُورِ الْعَیْنِ، وَیُؤَمَّنُ مِنَ الْفَزَعِ الْأَکْبَرِ، وَمِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ، وَیُحَلَّى حُلَّهَ الْإِیمَانِ»(کنزالعمال، ح۱۱۵۲). از این رو مؤمن شهادتطلب، طالب چنین مغفرت و رحمتی از سوی معبود است. خدای سبحان درباره این ویژگی شهید در آیه ۱۵۷ سوره آل عمران میفرماید: «وَ لَئِنْ قُتِلْتُمْ فی سَبیلِ اللّهِ أَوْ مُتُّمْ لَمَغْفِرَهٌ مِنَ اللّهِ وَ رَحْمَهٌ خَیْرٌ مِمّا یَجْمَعُونَ».
۴) مؤمن، بنده خداست و خاصیت بندگی، حرکت بر مدار رضای الهی است. دفاع از دین اولیای الهی، اصلیترین مؤلفه کسب رضایت الهی است و مؤمن حقیقی اثبات بندگی خویش را با شهادتطلبی اعلام میدارد، چنانکه قرآن کریم در این زمینه میفرماید: «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَءُوف بِالْعِبادِ»(بقره: ۲۰۷).
۵) مؤمن از وسائلی که خدای سبحان برای رسیدن به درگاهش قرار داده است، بهره میگیرد تا به وصال الهی برسد. یکی از این وسائل، جهاد و شهادت در راه خداست. پس شهادتطلبی «ابتغاء الوسیله» است که قرآن کریم درباره آن چنین توصیه فرموده است: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّهَ وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسیلَهَ وَ جاهِدُوا فی سَبیلِهِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ»(مائده: ۳۵).
۶) ایمان مؤمن حقیقی، در التزام عملی او به عهد الهی تجلی مییابد(وَلَقَدْ کَانُوا عَاهَدُوا اللَّهَ مِنْ قَبْلُ لَا یُوَلُّونَ الْأَدْبَارَ(احزاب: ۱۵) و خدای متعال شهادت را اوج وفای به عهد معرفی میفرماید: «مِنَ الْمُومِنینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضی نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدیلاً»(احزاب: ۲۳). کلمه «نَحْبْ» به معناى نذر و عهد و پیمانى است که چه بسا انجام آن منجر به مرگ یا خطر بزرگى شود. امام حسین علیه السلام در کربلا هنگام وداع با اصحابش و گاهى بالاى سر شهدا این آیه را تلاوت مى فرمودند.
خطبه دوم
حدیث اخلاقی:
امام صادق علیه السلام :
اِنَّ لاَِهْلِ الْجَنَّهِ اَرْبَعَ عَلاماتٍ: وَجْهٌ مُنْبَسِطٌ وَ لِسانٌ لَطیفٌ وَ قَلْبٌ رَحیمٌ وَ یَدٌ مُعْطیَهٌ.
بهشتى ها چهار نشانه دارند: روى گشاده، زبان نرم، دل مهربان و دستِ دهنده.
مروری بر آثار و کارکردهای مسجد به مناسبت دهه تکریم و غبارروبی مساجد:
۱. کارکرد عبادی:
نماز در مسجد و با جماعت مؤمنان، بارِشِ رحمت الهی را انبوهتر و دلنشینتر میسازد، مسجد فقط برای نماز نیست؛ در مسجد انواع عبادات از جمله تفکر وجود دارد.
۲. کارکرد سیاسی اجتماعی:
مسجد در صدر اسلام مرکز سیاست بود و از آنجا مسائل سیاسی طرحریزی میشد.
۳. کارکرد تبلیغی:
مساجد را محلی برای تبلیغ اسلام و حرکت اسلامی قرار دهیم.
۴. کارکرد آموزشی تربیتی:
مساجد باید مرکز تربیتهای صحیح اسلامی باشد و خوب است بین منزل و مدرسه و مسجد یک هماهنگی و ارتباط باشد و مدارس از فضای مساجد برای آموزش برخی دروس بهره ببرند.
۵. کارکرد مبارزاتی و نظامی:
مسجدها در صدر اسلام محلی بود که در آن روحیه مبارزه ایجاد میشد و ارتش برای جنگ راه میافتاد و در دوران دفاع مقدس هم از مسجد بود که رزمندگان به سوی جبهه ها می رفتند و شهدای ما اغلب برخاسته از مسجد هستند.
مسئولان اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و نیز سازمان تبلیغات اسلامی و پایگاه های مقاومت بسیج رویکرد فرهنگی و هنری را در مساجد بیفزایند تا نوجوانان و جوانان به مساجد جذب شوند.
مسئولان دولت خوب است برخی از جلسات شورای اداری را از پشت میزها به روی فرش مسجد بیاورند و از سیره پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم و اهل البیت علیهم السلام بهره بگیرند.
اهداف اساسی دشمن از پدیده مسمومیت دانشآموزان:
۱- شکستن احساس امنیت در جامعه.
۲- تعطیلی مدارس و توقف رشد علمی و تحصیلی فرزندان ایران.
۳- اتهام انتقام جمهوری اسلامی از دختران.
۴- تهمتپراکنی علیه دین و دینداران.
۵- قُمهراسی؛ چون این شهر در ذهن مردم مرکز دین و روحانیت است و در دوران کرونا هم دیدیم چگونه تبلیغ می کردند که اساس کرونا در ایران شهر قم است و رسانه ها را به دست گرفتند و موفق هم بودند؛ این بار هم یکی از اهدافشان در موضوع مسمومیت که از قم شروع کردند قم هراسی است.
در عین حال که از مسؤولین ذیربط از جمله نیروهای امنیتی باید مطالبه کرد تا با نهایت دقت به وظایف خود عمل کنند؛ اما مردم هم با دعوت یکدیگر به آرامش، بایستی از اقدامات هیجانی پرهیز کنند. رفتارها و مواضع احساسی و هیجانی و در عین حال نسنجیده و یأسآفرین، دقیقاً همانچیزی است که امروز دشمن در تعقیب آن است.
منبع: کانال ایتائی اخبار رستاق