مقایسه نکنیم …
همه ما می‌دانیم که اینکار هیچ سودی برایمان نخواهد داشت. اما ما این نوع مقایسه‌ها را انجام می‌دهیم،
چه مقایسه کردن اندازه خانه‌مان باشد، چه درآمدمان، چه ویژگی‌های ظاهری‌مان یا هر چیز قابل‌شمارش (یا غیرقابل‌شمارش) دیگر.
بااینکه می‌دانیم این کار مشکلات زیادی دارد،
۱) در اکثر مواقع چیزهای اشتباهی را مقایسه می‌کنیم.
چون خیلی راحت ممکن است چیزهایی که قادر به اندازه‌گیری آن هستیم را مقایسه کنیم، در دنیایی زندگی می‌کنیم که برای اندازه‌گیری و مقایسه عالی است.
عادت کرده‌ایم با مقایسه لباس‌ها، ماشین‌ها، خانه‌ها، درآمد‌ها، زیبایی یا حتی
فالوورهای اینستاگرام تصمیم بگیریم که چه کسی زندگی بهتری دارد. ولی چیزهای خارجی معمولاً مقیاس خوبی نیستند.
۲) ما معمولاً بدترین‌های خودمان را با بهترین‌های دیگران مقایسه می‌کنیم.
مقایسه کردن زندگی‌تان با دیگران همیشه نشانه بازنده بودن است
چون همیشه کسانی هستند که بهتر از شما «به نظر می‌رسند» و به نظر زندگی بهتری نسبت به شما دارند.
از اینها گذشته، ما معمولاً بدترین چیزهایی که درمورد خودمان می‌دانیم را با بهترین ویژگی‌های
زندگی دیگران مقایسه می‌کنیم. ولی مطمئن باشید زندگی آنها به آن ایدآلی که در ذهن شماست، نیست.
۳) بازی مقایسه انتها ندارد. مقایسه کردن دسته‌بندی نامحدود و بی‌نهایت دارد
ولی تعداد کسانی که می‌توانید خودتان را با آنها مقایسه کنید محدود است.
وقتی وارد این راه شدید، هیچوقت انتهای آن را پیدا نخواهید کرد.
۴) زندگی روی نمودار ارزش‌گذاری نمی‌شود.
اینکه شما چه جایگاهی در مقایسه با دیگران دارید، مطلقاً هیچ اهمیتی در زندگی‌تان ندارد.
هیچ تفاوتی ایجاد نخواهد کرد. هدف زندگی این نیست که
بهتر از ۵۰٪ بقیه مردم روی کره زمین باشید. هدف زندگی این است که بهترین چیزی باشید که می‌توانید.
۵) مقایسه تمرکز شما را روی فرد اشتباهی می‌اندازد.
شما فقط قادر به کنترل یک زندگی هستید: زندگی خودتان. وقتی مداوماً خودتان را با دیگران مقایسه می‌کنید،
انرژی باارزشتان را برای تمرکز روی زندگی دیگران و نه زندگی خودتان هدر می‌دهید.
۶) مقایسه لذت زندگی را از شما می‌گیرد.
مقایسه کردن خودتان با دیگران همیشه حسرت چیزهایی که نیستید و چیزهایی که ندارید
را برایتان به ارمغان می‌آورد و نه‌تنها هیچ لذتی به زندگی‌تان اضافه نخواهد کرد بلکه تمام لذت زندگی‌تان را هم خواهد گرفت.
خیلی از خوشی‌های زندگی با عادت ناسالم مقایسه کردن خود با دیگران از بین می‌رود.
اینکار قدرشناسی، لذت و حس رضایت از زندگی را از ما می‌دزدد.
ولی بیشتر از این، نمی‌گذارد به طور کامل از زندگی‌مان استفاده کنیم. باعث می‌شود
به زندگی فرد دیگری حسادت کنیم و به جای زندگی خودمان به دنبال زندگی او باشیم.
اینکار مهمترین و باارزش‌ترین دارایی‌مان را از ما می‌دزدد: یعنی خودِ زندگی.
و بااینکه وسوسه مقایسه کردن هیچوقت به طور کلی از بین نمی‌رود ولی روش‌هایی وجود دارد که بتوانید تا حد زیادی از آن جلوگیری کنید.
