گویند: روزی، زنی که یتیم دار بود به نزد قائم مقام، صاحب کتاب منشئآت و وزیر محمد شاه آمد و گفت: زنی هستم که یتیم دارم و غذا برای فرزندان یتیم خویش می‌خواهم.
قائم مقام نام او را پرسید و آن زن گفت: نامم «مرجمک» است.(مرجمک در ترکی به معنی عدس است)
قائم مقام، قلم به دست گرفت و نگاشت:
انباردار :
ارزنی آمد مرجمک نام، گندمگون، ماش فرستادیم نخود آمد برنجش دهید که برنج است.
به این معنی که :
اگر زنی گندم گون پیش شما آمد که نامش مرجمک بود ، خود سر نیامده بلکه ما فرستادیم ، به او برنج دهید که در سختی و تنگ دستی است .
همان گونه که می بینید در این عبارت از نام شش قلم حبوبات ( ارزن، مرجمک، گندم، ماش، نخود، برنج) ایجاز گونه استفاده شده و هریک در معنای دیگری .
چقدر لذت بخش هست مطالعه و کاوش در ادبیات غنی کشورمان
ارزنی آمد(اگر زنی آمد)
ماش فرستادیم(ما اورا نزد شما فرستادیم)
نخود آمد(خودسر نیامد)
برنج است(درسختی وتنگدستی است)
گندمگون (به رنگ گندمگون)
رجمک (کوفته دال عدس )
