۲۳ آوریل سالروز درگذشت دو نفر از مشهورترین نویسندگان تاریخ، ویلیام شکسپیر و میگل سروانتس است. به همین دلیل این روز را روز جهانی کتاب نام گذاشته‌اند. شکسپیر و سروانتس معاصر همدیگر بودند و سال ۱۶۱۶ میلادی درگذشتند. البته خالق «دون کیشوت» ۱۷سال از شکسپیر بزرگتر بود و رنج بیشتری از او کشید. سروانتس سال‌های زیادی از عمرش را در جنگ، اسارت و زندان گذراند. او در نبرد لپانتو با عثمانی جنگید، جراحت یک دستش تا آخر عمر آزارش می‌داد، ۵سال در الجزایر بردگی کرد، بیشتر عمر مقروض بود و حتی رمان «دون کیشوت» را هم در زندان نوشت. شکسپیر اما همین زمان را در تماشاخانه‌های لندن سپری کرد، بازی می‌کرد و نمایشنامه‌های شاهکار می‌نوشت. می‌گویند شکسپیر «دون کیشوت» را خوانده بود و بعد از خواندنش گروهی را هم به اسپانیا فرستاد تا سروانتس را پیش او بیاورند، اما سروانتس تا آخر عمر فلاکت‌بارش نفهمید کسی به اسم شکسپیر وجود دارد. شاید یک دلیل تفاوت عمدۀ زندگی این دو نابغه، تغییری بود که در همان دوران در معادلات سیاسی اروپا به وجود آمد. تا قبل از عصر این دو نفر، اسپانیا بزرگترین قدرت دریایی جهان بود. اما جنگ آرمادا دنیا را تغییر داد. فیلیپ، شاه اسپانیا ۱۳۰ کشتی را به جنگ انگلیس فرستاد، اما بی‌تدبیری فرماندۀ اسپانیایی، کمک گرفتن انگلیسی‌ها از دزدان دریایی و جهت باد، نتیجۀ جنگ و بعد هم تاریخ استعمار را عوض کرد. این جنگ باعث تغییرات بزرگی در آیندۀ تاریخ بشری شد. حتی ترجمۀ آثار این دو ادیب به فارسی هم نیم‌قرنی با هم تفاوت دارد. شکسپیر اولین بار در عصر ناصرالدین شاه و سال ۱۲۷۸ به فارسی برگردانده شد ( توسط حسینقلی سالور ﻋﻤﺎداﻟﺴﻠﻄﻨﻪ، نوه محمدشاه قاجار و با نمایشنامه «به تربیت درآوردن دختر تندخوی») و «دون کیشوت» در سال ۱۳۳۵ (توسط استاد محمد قاضی – البته قاضی در جوانی و سال ۱۳۱۶ هم فیلمنامه‌ای که از روی «دون کیشوت» نوشته شده بود را ترجمه کرد).
@ehsanname
