مهدی آذریزدی در چاپخانه علمی، کتابفروشیهای خاور، ابنسینا، امیرکبیر و… تهران به شغل غلطگیری نمونههای حروفچینیشده یا تصحیح کتاب مشغول بود تا اینکه از سال ١٣٣۵ با نوشتن «قصههای خوب برای بچههای خوب» رسماً کار نویسندگی را آغاز کرد.
سال ١٣۴۵ با جلد سوم قصههای خوب برای بچههای خوب از یونسکو لوح تقدیر دریافت کرد و جلدهای چهارم و پنجم این کتاب از سوی شورای کتاب کودک در سالهای ١٣۴۵ و ١٣۴۶ به عنوان کتاب ویژه سال شناخته شد.
مرحوم آذریزدی در بخشی از زندگینامهاش درباره این کتاب مینویسد: «جلد اول قصههای خوب برای بچههای خوب را شبها در حالی مینوشتم که توی یک اتاق ٢ در ٣ زیر شیروانی زندگی میکردم، با یک لامپای نمره دیوارکوب. خیلی هم میترسیدم که مبادا کتاب خوبی نشود و مرا مسخره کنند. اتفاقاً آن را اول بار به کتابخانه ابنسینا سر چهارراه مخبرالدوله دادم و آن را بعد از مدتی پس دادند و رد کردند. گریهکنان آن را پیش آقای جعفری، مدیر انتشارات امیرکبیر در ناصرخسرو بردم. ایشان حاضر شد آن را چاپ کند…»
