«امّ هانی» از زنان ادیب و شاعر قرن سیزدهم هجری است.گویند : این شاعر به هنگام مرگ ، انگشتری قیمتی در دست داشت ، کنیزی داشت که به آن انگشتر چشم دوخته بود. همین که دید حال بانویش دگرگون است؛ و دارد از حال می رود، پنداشت که مرد و تمام شد. خواست از فرصت استفاده کند، و انگشتر را ازدست بانوی خود در آورد ،که ناگاه امّ هانی چشم گشود؛ و این بیت را سرود و چشم از جهان فرو بست.
کم فرصتند مردم دنیا به هوش باش
پر می کنند بسمل در خون تپیده را
احمد قنبری راد
