صفحه اصلی

خطبه های نماز جمعه دوم اردیبهشت ۱۴۰۱ اشکذر

نماز جمعه این هفته  به امامت حجه الاسلام و المسلمین طالبیان برگزار گردید

امام جمعه محترم اشکذر خطبه اول نماز جمعه را با فرمایشات حضرت امام علی علیه‌السلام و ترجمه آنها مزین و توضیحاتی را پیرامون آن بیان فرمودند
در چهار جای نهج البلاغه فرمایشات از امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام نقل شده است که از شب ضربت خوردن ایشان تا هنگام شهادت فرموده اند بنده قسمت هایی از این چهار موضوع را بیان خواهم کرد
اول: در خطبه هفتادم نهج البلاغه نقل شده است حضرت علی علیه‌السلام فرمایشی را در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان و قبل از ضربت خوردن ایشان فرمودند
امام علی علیه‌السلام فرمودند: نشسته بودم و در حالت بین خواب و بیداری قرار داشتم و در آن حالت رسول خدا را دیدم و شخصیت پیامبر اکرم برای من نمایان شد عرض کردم ای رسول خدا من چقدر از دست امت شما کژی ها و انحرافات دیدم و چقدر از ناحیه آنها دشمنی ها دیدم
پیامبر اکرم ص فرمود: علی جان آنها را نفرین کن امام علی فرمودند: بهترین از این مردم را نصیب من قرار بده

یعنی از این به بعد کسانی همراه و همنشین من باشند که برای من بهتر باشند و گرفتار انحراف نشده باشندخدایا و شر و بدی جایگزین من برای آنها قرار بده
در این فرمایشات چند نکته حائز اهمیت وجود دارد که عرض میکنم:

اول: ما از این فرمایشات امام علی علیه‌السلام متوجه مظلومیت امیرالمؤمنین علیه السلام می‌شویم مظلومیت امام علی یک انر روشن و واضح است که در تمام ادوار زندگی او مشاهده می‌شود و خود آن حضرت بیش از ده مورد در نهج البلاغه فرمایشاتی مبنی بر گله مندی ایشان از اصحابشان و همینطور ناراحتی هایی از آن مردمی که به عنوان اصحاب حساب میشدند کشیده اند
گله مندی حضرت در این جا از معاویه و امثال معاویه نیست بلکه گله مندی ایشان از کسانی است که جزو اصحاب آنها بودند از کسانی که در جنگ ها کنار امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام بودند اما به خاطر عدم بصیرت و درک حقایق گاهی در مقابل ایشان می ایستادند و گاهی نافرمانی میکردند و اطاعت کامل از ایشان نداشتند

امام علی علیه‌السلام در این فرمایش تمام مظلومیت خود و تمام دردی که از مردم کشیده اند را در دو چیز خلاصه می‌کنند

اول: کژی ها و انحراف هایی که مردم بوجود آوردند که ابن انحراف ها بعد از وفات حضرت محمد مصطفی ص بوجود آمد تا آخرین روز های عمر امام  علی علیه‌السلام وجود داشت
دوم: دشمنی ها با مسیر حق و حقیقت دشمنان امیرالمؤمنین ابتدا دچار ابهام شدند و بعد در قالب لجاجت و دشمنی در آوردند
دشمنان امام علی علیه‌السلام به طریق مختلفی با ایشان مبارزه کردند
عده ای دوست به حساب می‌آمدند با نافرمانی کردن ایشان عده با بی تفاوتی عده ای با شمشیر کشیدن
اینها مصادیق بارزی است که می‌توان دشمنی و لجاجت دشمنان امام علی علیه‌السلام را دید و درک کرد

دوم:حضرت امام علی علیه‌السلام مردم زمان خود را نفرین کردند و همانطور که شنیدید گفتند خدایا بهترین از این مردم را نصیب من قرار بده خب معلوم است این دعا مستجاب شدنی است ایشان بعد از رفتن از این دنیا پا به دنیای گذاشت که جهانی بود به نام عالم برزخ که فرشتگان و انبیا و اولیای اللهی منتظر قدوم و آمدن او بودند این دعا دعای مستجاب شده است همانطور که امام علی علیه‌السلام شصت و سه سال که بیشتر عمر خود را در سختی و رنج و مشقت گذراند حال دیگر همنشین کسانی بشود که از مردم زمان خودش بهترند که البته این آنری روشن و واضح است

سوم: ایشان فرمودند بجای من شر را برای آنها قرار بده یعنی همانطور که آنها با من لجاجت و دشمنی دارند شر و بدی را برایشان مقدر فرما
در حقیقت آنها گرفتار اعمال خودشان می‌شوند انسان کارهایی را انجام می‌دهد که نتیجه اش اینست که کفار و اشرار بر او چیره می‌شوند تحت ستم و ظلم قرار می‌گیرد
همه در گرو اعمال خود هستند و وقتی تاریخ را ملاحظه میکنیم بعد از شهادت امام علی علیه‌السلام این نفرین حضرت به وضوح مورد اجابت خداوند سبحان قرار گرفت و کار به جایی رسید امام حسن مجتبی علیه السلام به ناچار با معاویه صلح کرد و سلطه فراگیری در جامعه اسلامی پدیدار شد و آنچه که توانست از ظلم و ستم بر مردم کوتاهی نکرد و انجام داد

خطبه دوم:
“مظلومیت امیرالمؤمنین و وصیت امام علی علیه‌السلام در خطبه صد و بیست سوم و صد و چهل نهم نهج البلاغه در هنگام شهادت ایشان تا مناسبت‌های هفته پیش رو”

امام جمعه محترم اشکذر در خطبه دوم ادامه سه جای دیگر نهج البلاغه از فرمایشات امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام نقل شده است که از شب ضربت خوردن ایشان تا هنگام شهادت فرموده اند را بیان کردند
اول: در خطبه بیست و سوم نهج البلاغه نقل شده است حضرت علی علیه‌السلام فرمایشی را در شب بیست و یکم ماه رمضان و در شب شهادتشان بیان فرمودند
امام علی علیه‌السلام فرمودند: وصیت من اینست که به غیر خدا شرک نورزید و سنت حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم را ضایع و تباه نکنید به آن پایبند باشید و این دو ستون محکم دین را برافراشته نگه دارید خداپرستی و عمل به سنت پیامبر را و از این دو چراغ گرانقدر مواظبت کنید و آن روشن و شعله افروز نگاه دارید که اگر چنین بودید دیگر نکوهش و سرزنش بر شما سزاوار نیست اگر دنبال سعادت دنیا و آخرت هستید در عمل به فرمایشات قرآن کریم و پیامبر اکرم ص فاصله نگیرید من تا دیروز رفیق و همراه و دوست و همسایه شما بودم و امروز جایگاه من تغییر کرده و دوران دوستی من با شما مردم در حال تمام شدن است اما یک نوع ارتباط دیگر بین من و شما پیدا خواهد شد و آن آیت است که شما باید از من عبرت بگیرید

پند بیاموزید یعنی بدانید مرگ برای همه است چه شجاع ترین و ضعیف ترین چه فقیر چه غنی چه عابد چه کافر همه طعم مرگ را می‌میچشند کُلُّ نَفْسٍ ذَآئِقَهُ الْمَوْتِ وَ إِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَکُمْ یَوْمَ الْقِیَمَهِ هرکسی چشنده‌ی مرگ است و بی گمان روز قیامت پاداش‌های شما به طور کامل پرداخت خواهد شد
امروز روز عبرت و فردا روز جدایی من و شما است یعنی مردم عبرت بگیرید دنیا همیشه با هیچ کسی نخواهد بود من علی‌بن ابیطالب که شصت و سه سال زندگی کردم هم در حال مرگ هستم و بابد از دوستانم جدا شوم و فردا این دنیا را ترک میکنم
امام علی علیه‌السلام مسئله مرگ و مردن را به همه ما یادآوری کرده است اول نگاه خودش را نسبت به مرگ بیان میکند ایشان می‌فرمایند:
به خدا سوگند مرگ چیزی نیست که من علی از وارد شدن او یا وارد شدن من بر او کراهت داشته باشم و بدم بیاید و موردی نیست که ان را نشناسم در حالی که مرگ در میان خیلی از انسانها ناشناخته است اما نزد اولیا خدا یک حقیقتی است که آن را می‌شناسند
من مانند کسی هستم که دنبال چیزی است و آن را میابد خوشحال می‌شود و آنچه که خدا برای نیکان و ابرار معرفی کرده بهتر و والا تر است یعنی بهتر از مردن در مسیر حق هم وجود دارد و آن مقام و منزلتی است که خدای متعال به اهل ایمان می‌دهد

اول: در خطبه صد و چهل و نهم نهج البلاغه نقل شده است حضرت علی علیه‌السلام فرمایشی را در شب بیست و یکم ماه رمضان و در شب شهادتشان و ساعات باقی مانده عمرشان بیان نمودند
امام علی علیه‌السلام فرمودند: مردم بدانید هیچ کس نباید تصور کند مى تواند از چنگال مرگ حتمى فرار کند، زیرا مرگ طلب کننده سریعى است، که نه آنها که بر جاى خود ایستاده اند از چنگال او رهایى مى یابند و نه آنها که فرار مى کنند مى توانند از دست او بگریزند
این تعبیر حکایت از عظمت مقام شهیدان و امر شهادت مى کند تا آن جا که امام علیه السلام حاضر است هزار ضربه شمشیر را به جان بخرد ولى در بستر، به مرگ طبیعى نمیرد و این زبان قال یا حال همه مؤمنان مخلص و شجاع و پاک باختگان راه حق است.
در ضمن، معناى این سخن آن نیست که احساس درد و رنج ضربات شمشیر را نمى کنم آن گونه که بعضى از شارحان «نهج البلاغه» پنداشته اند بلکه منظور این است از نظر معنوى و ارزشى سزاوار است که انسان به استقبال ضربات شمشیرها برود و در بستر، به مرگ طبیعى نمیرد زیرا افتخار شهادت، انسان را آماده تحمّل رنجها و درها مى کند مردم از حال من عبرت بگیرید
سزاوار است انسان تا موقعی که زنده هست برای خودش کاری انجام دهد
من علی با سختی هایی که در آن قرار گرفته ام برای شما موعظه و نصیحت هستم بهترین وضع برای شما من هستم و من الان با شما خداحافظی و وداع میکنم آن خداحافظی کسی که مترصد ملاقات با خدا هستم یعتی سفری نمیروم که دیگر همدیگر را نبینیم یک روزی دیگر من و شما در لباس امام امت همدیگر را خواهیم دید
خداوند از من سوال می‌کند که برای امتم چه کرده ام و از شما می‌پرسد با امام خود چه کرده اید
وداع من با شما، وداع کسى است که آماده ملاقات (پروردگار) است و فردا ارزش ایّام زندگى با من را خواهید دانست، و باطن من، براى شما آشکار خواهد شد. و آن زمان که جاى خالى مرا ببینید، و دیگرى برجاى من نشیند، مرا خواهید شناخت

دوم: در خطبه چهل و هفت نهج البلاغه نقل شده است حضرت علی علیه‌السلام وصیت خود را در شب نوزدهم ماه رمضان و در شب ضربت خوردن ایشان توسط ابن ملجم مرادی لعنه الله بیان نمودند:
شما را به ترس از خدا سفارش مى کنم، به دنیا پرستى روى نیاورید، گر چه به سراغ شما آید، و بر آنچه از دنیا از دست مى دهید اندوهناک نباشید، حق را بگویید، و براى پاداش الهى عمل کنید و دشمن ستمگر و یاور ستمدیده باشید به ترس از خدا، و نظم در امور زندگى، و ایجاد صلح و آشتى در میانتان سفارش مى کنم، زیرا من از جدّ شما پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم شنیدم که مى فرمود: اصلاح دادن بین مردم از نماز و روزه یک سال برتر است
خدا را خدا را در باره یتیمان خدا را خدا را در باره همسایگان، حقوقشان را رعایّت کنید که وصیّت پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم شماست، همواره به خوشرفتارى با همسایگان سفارش مى کرد تا آنجا که گمان بردیم براى آنان ارثى معیّن خواهد کرد. خدا را خدا را در باره قرآن، مبادا دیگران در عمل کردن به دستوراتش از شما پیشى گیرند. خدا را خدا را در باره نماز، چرا که ستون دین شماست. خدا را خدا را در باره خانه خدا، تا هستید آن را خالى مگذارید، زیرا اگر کعبه خلوت شود، مهلت داده نمى شوید. خدا را خدا را در باره جهاد با اموال و جانها و زبان هاى خویش در راه خدا. بر شما باد به پیوستن با یکدیگر، و بخشش همدیگر، مبادا از هم روى گردانید، و پیوند دوستى را از بین ببرید. امر به معروف و نهى از منکر را ترک نکنید که بدهاى شما بر شما مسلّط مى گردند، آنگاه هر چه خدا را بخوانید جواب ندهد (سپس فرمود)
اى فرزندان عبد المطلّب: مبادا پس از من دست به خون مسلمین فرو برید و دست به کشتار بزنید و بگویید، امیر مؤمنان کشته شد، بدانید جز کشنده من کسى دیگر نباید کشته شود. درست بنگرید اگر من از ضربت او جان دادم ، او را تنها یک ضربت بزنید، و دست و پا و دیگر اعضاى او را مبرید

حجه الاسلام والمسلمین طالبیان امام جمعه محترم اشکذر در ادامه خطبه دوم به مناسبت‌های هفته پیش رو اشاره مختصری و کوتاهی کردند:
اول: جمعه‌ هفته آینده روز جهانی قدس آخرین جمعه ماه مبارک رمضان شرکت در آن یک ضرورت است و تکلیف مهم است و در این مراسم نفرت و انزجار خودشان را از صهیونیست اعلام خواهند کرد
دوم: در شرایطی هستیم که بعضی کشورهای همسایه ما دنبال این هستند که رابطه سیاسی و اقتصادی با فلسطین برقرار کنند در حالی که ما شاهد استقامت و پایداری مردم فلسطین در داخل شهر علیه صهیونیست ها هستیم و از طرفی آنچه را که رژیم صهیونیستی را به خواری و ذلت این قدرتی است که در میان امت اسلام است

سوم: یکی از شبهای قدر سپری شد و تنها دوشب بیست و یکم و بیست و سوم باقیمانده است از مجموع احادیث و روایات در رابطه با شب قدر یک مطلب استفاده می‌شود و آن هم گرچه شب قدر شب تقدیر و اندازه گیری است و معمولا اینطور گفتند که خداوند متعال مقدرات بندگانش را معین می‌کند اما با توجه به دعاهای رسیده شده معلوم می‌شود اراده انسان هم بی اثر نیست و باید بهترین چیزها را و دعاها را از خداوند متعال بخواهیم و طلب کنیم
قرآن کریم دعا کنندگان‌ و درخواست کنندگان را به دو گروه تقسیم بندی می‌کند
اول: کسانی که می‌گویند رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا وَمَا لَهُ فِی الْآخِرَهِ مِنْ خَلَاقٍ پروردگارا، ما را از نعمتهای دنیا بهره‌مند ساز؛ و حتما آنان را از نعمت آخرت نصیبی نیست
دوم: رَبَّنَا آتِنَا فِی‏الدُّنْیَا حَسَنَهً وَ فِی‏الآخِرَهِ حَسَنَهً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ خدایا ما را از نعمتهای دنیا و آخرت هر دو بهره‌مند گردان و از عذاب آتش دوزخ نگاه دار
بعضی از دعاهای صحیفه سجادیه و دعاهای مشهور را بخوانیم و همان ها را از خداوند درخواست کنید

چهارم: خدای متعال اینطور مقدر کرده است که این شب بیست و یکم احتمال قدر بودن آن از شبهای پرفضیلت دیگر قدر بیشتر است اینها را همزمان کرده است یا شهادت مولی الموحدین امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب امام علی علیه السلام که در کنار قرآن و دعا توسلی به امام علی علیه السلام و ابراز عشقی هم به ایشان داشته باشیم
حضرت ختم مرتبت محمد مصطفی ص فرمودند: یا علی شیعیان برای ابراز محبت به تو در هنگام مردن نباید حسرت و اندوه نداشته باشند بلکه از مرگ استقبال کنند و کسی که محبت تو را دارد در قبر گرفتار وحش و هراس نمی‌شوند و در فردای قیامت دارای بیم ترس و نگرانی نیست

والسلام علیکم و الرحمه و برکاته

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا