از هر دست بدهی ، با همان دست می گیری

انتشار به مناسبت ماه رمضان و اهمیت مسجد و۱۴ فروردین و تشییع پیکر مطهر  معلم شهید حاج محمدحسین جعفری نسب

دوشنبه ۱۳ فروردین ۱۴۰۳، روز شهادت آقا امیرالمومنین علیه السلام در درگاه و ورودی حسینیه دو شهید دورهمی برادران جعفری نسب با چند خواهرزاده و برادرزاده بود! آنهم بعد از جزء خوانی جزء ۲۱ قرآن کریم

دکتر جعفری نسب با نقل یک خاطره، خاطرات را یکی پس از دیگری دنبال خودش آورد، میگن خاطره خاطره میاره ، واقعا راست میگن و اون خاطره این بود

“سال ۵۲، ۵۳ بود ،مسجد و کتابخانه مهدیه اشکذر با خوش فکری مرحوم بیطرف که مرد روشنی بود ساخته شده بود ، هنوز یادم نمی رود اولین روزی که قرار شد آیت الله صدوقی شهید سوم محراب برای خواندن اولین نماز و افتتاح مسجد بیاید، یک مناسبت خاصی از مناسبت های مذهبی بود ، دقیق یادم نمی آید چه مناسبتی بود اما من، شهید حاج محمدحسین و حاجی بابا برای افتتاح و اولین نماز مسجد رفته بودیم ، شهید صدوقی اولین نماز جماعت را در مسجد خواندند و پس از نماز برای قدرشناسی و استفاده از مسجد ساخته شده، حدیثی را گفتند، حدیثی که من برای اولین بار از ایشان در همانجا شنیدم ، حدیثی برای اهمیت نماز جماعت در مسجد خصوصا نماز صبح !

اون حدیث این بود:” امام باقر(ع) فرمود:شبی امیر مؤمنان علی علیه السلام از آغاز تا انجام به نماز ایستاد، هنگامی که سپیده سحر دمید، نماز صبح را خواند و پس از نماز خواب او را فرا گرفت. پیامبر صلی الله علیه و آله آن صبح حضرت علی علیه السلام را در مسجد ندید، بعد از نماز نزد فاطمه علیها السلام آمد و فرمود: چه اتفاقی افتاد که پسر عمویت علی (ع) همراه ما در نماز صبح حاضر نگشت؟ و فاطمه جریان را به عرض پیامبر صلی الله علیه و آله رساند. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: آن پاداشی که به خاطر نماز جماعت صبح به او می‏دادند، و از او فوت شده بهتر است از تمام نمازهایی که در آن شب خوانده است، علی علیه السلام وقتی صدای رسول خدا را شنید، از خواب بیدار شد، پیامبر صلی الله علیه و آله به علی علیه السلام فرمود کسی که نماز صبح را با جماعت بخواند گویا همه شب را در حال رکوع و سجود به سر برده است”۱

این خاطره که تمام شد یکی دونفر از برادران جعفری نسب خاطره ای از ایام شهادت حاج محمد حسین را در نوروز ۱۳۶۴ نقل کردند ، اون خاطره هم از مرحوم حاجی بابا ،پدر شهید بود

“وقتی خبر شهادت حاج محمدحسین آمد ، همه آماده تشییع پیکر حاج محمد حسین در ایام اسفند ۱۳۶۳ بودند، همه خانواده ، مردم اشکذر منتظر بودند پیکر بیاید و مراسم تشییع و سایر مراسمات برگزار شود ، تا اینکه خبر آوردند پیکر مفقودالاثر است ، هنوز یاد مان نمی رود ، حاجی بابا وقتی این خبر را شنیدند گفتند اینکه می گویند “از هر دست بدهی ، با همان دست می گیری ” حرف درستی نیست ، آخر حاج محمد حسین خیلی برای بچه های رزمنده و شهدا اشکذر زحمت کشید ، حالا باید پیکرش بیاید و تشییع باشکوه برگزار شود و مراسمات بعدی هم گرفته شود ولی اینطور نشد ، اینکه می گویند با هر دست بدهی،از همان دست می گیری غلط است

با اینکه پیکر نیامد و مراسم تشییع انجام نشد اما مراسمات و یادبودها ، سوم و هفتم را باشکوه گرفتند تا اینکه نزدیک ۱۸ روز از شهادت گذشته بود که خبر دادند پیکر شهید حاج محمدحسین پیدا شده و برای تشییع به اشکذر می آید ، پیکر ۱۴ فرودین در اشکذر باشکوه تشییع شد وقتی این اتفاق افتاد که برای حاج محمد حسین هم مراسمات باشکوه برگزار شد و هم دوباره چند هفته بعد تشییع باشکوه ،یعنی در واقع او دوبار تشییع شد ، هنوز یادمان نمی رود حاجی بابا برگشت گفت” من حرفم را پس می گیرم با هر دست بدهی از همان دست خواهی گرفت بله اگر به شهدا و رزمنده ها هم زیاد خدمت کنی، دوبار از تو با عظمت یاد می شود

پیوست۱:

حدیث نقل شده در خاطره با همین مضمون است که برای رعایت نقل کامل حدیث، حدیث کامل آورده شده است

ارسالی از حجت الاسلام محمد تقی جعفری نسب