در سابق که قضیه داربست و گلخانه ها نبود بعضی ها که حوصله داشتند ، چند تخم خیار بالنگ در گلدان بزرگ می کاشتند و گلدان ها را می بردند داخل اتاق ها که جای آن گرم باشد و مراقبت شدید از هر جهت می نمودند تا این که بوته ها به بار می نشست و هر گلدانی را دو،سه عدد خیار در زمستان عاید می شد و چون این خیار بالنگ ها با مراقبت و ناز نازی به عمل آمده بودند و در اصطلاح نوبر هم بوده ، مورد توجه بود
افرادی که خیلی ناز نازی بار می آمدند را می گفتند: « فلانی !خیاربالنگ تو گلدونه»
جهانفر ، غلامرضا : یزد در آیینه ی زمان ص ۳۰۱
