«مهدیه اشکذر» انتهای خیابان امام خمینی (ره) و ابتدا بلواری به همین نام قرار دارد؛ خادم المهدی (عج) مرحوم حاج غلامعباس دهقانی نیمه شعبان سال ۸۲ شمسی در گفتگو با «فرایض» نشریه داخلی مهدیه اشکذر داستان ساخت مهدیه در اشکذر را چنین بیان کرده است:
«اوایل سال ۱۳۴۸ بود مینی بوس داشتم و در خط قم – همدان کار می کردم از همان اوایل هر جایی که جلسه دعای ندبه ای بود شرکت می کردم و از این که در شهر خودمان (اشکذر) چنین جلساتی بر پا نمی شد حسرت می خوردم …
اولین جلسه را در خانه خودم به راه انداختم و مجبور بودم برای گرفتن نان به شهر بروم چون آن روزها مغازه نانوایی به شکل امروز در اشکذر نبود … کم کم جلسات دعای ندبه را به خانه ها کشاندیم و سیر منظمی به خود گرفت .
به تهران که می رفتم در دعای ندبه مهدیه تهران شرکت می کردم و همین باعث رفاقت من با مرحوم احمد کافی شد . یک بار که به خانه اش رفته بودم جریان بر پایی جلسات دعای ندبه را در اشکذر برایش تعریف کردم خیلی خوشحال شد و به من گفت: « زمینی در اشکذر پیدا کن و من پاشنه گیوه ام را می کشم و در آن زمین به منبر می روم هزینه ساخت مهدیه را جمع آوری می کنیم و مهدیه ای به نام امام زمان (عج) در اشکذر میسازیم »
بالاخره بعد از ده سال زمین مهدیه خریداری شد همان جا پوش می کشیدیم و مراسم دعای ندبه را برگزار می کردیم هیات موسس مهدیه در آن زمان من و علی اکبر غلام زاده بودیم و اولین روحانی که در مهدیه به منبر رفت مرحوم شیخ علی اکبر کبیری بود …
شیخ حسن پورذاکری هم دعای ندبه خوان ما بود و در جریان انقلاب مردم را بیدار می کرد آیت ا… شهید صدوقی (ره) گفته بود که می خواهم تظاهرات در اشکذر از زمین مهدیه شروع شود. در جریان ثبت مهدیه توسط ساواک دستگیر شدم (چون ثبت مهدیه بر خلاف رژیم پهلوی بود) و بعد از دو روز با وساطت آیت ا… شهید صدوقی آزاد شدم . بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مهدیه را به ثبت رساندیم و آیت ا… صدوقی برای افتتاح مهدیه به اشکذر آمد و کلنگ مهدیه به دست ایشان به زمین زده شد .»
