یادی و درسی از مرد اخلاق ،ابا شهید، حاج ابوالحسن دهقانی

حوالی بیست سال پیش مشهد بودیم به رسم معمول روز آخر مسافرت همراه حاج ابوالحسن به بازار رضا(ع ) برای خرید سوغاتی رفتیم ، حاج ابوالحسن همان مغازه های اول خریدش را کرد و با حوصله همراه من تا انتهای بازار آمد من به خیال خود می خواستم برای سوغاتی خریدن سلیقه خرج بدهم و چند تا مجسمه کوچک بخرم ؟!
چیز مناسب و ارزان پیدا نکردم به ناچار برای سوغاتی مهر و جانماز خریدم!

ناراحت بودم چیزی که می خواستم نخریده بودم و از آن ناراحتر این که حاج ابوالحسن را با خودم به این مغازه ، آن مغازه کشانده بودم و او را اذیت کرده بودم
وقت برگشتن با خنده به من گفت :《ابتدای بازار می خواستم بهت بگم مجسمه نخری بهتره است ولی نخواستم دخالت کنم، همراهت تا آخر بازار اومدم》 ، سپس گفت : 《مجسمه ،نماد بت و بت پرستی است و مهر و جانماز، نماد خدا پرستی، خدا را شکر خودت متوجه اشتباهت شدی》 و بلند بلند خندید .

خدا رحمتش کند خیلی مرد فهمیده و با خدایی بود.

ح.د