امام جمعه ای که سنگ صبور مردم بود
بارحلت امام جمعه فقیه اشکذر مرحوم حاج سید کاظم رضوی درتاریخ ۱۰بهمن۱۳۶۷ حدود ۴ سال دراشکذر نماز جمعه اقامه نشد باپیگیریهای اهالی بخش اشکذر حجت الاسلام محمدرضا طالبیان که درحال تحصیل در شهر قم بود بهمن ماه ۱۳۷۱ ازسوی شورای سیاست گذاری ائمه جمعه کشور به عنوان امام جمعه اشکذر منصوب شد و در تاریخ ۲۶بهمن۱۳۷۱ حجت الاسلام طالبیان اولین نماز جمعه خود را در اشکذر اقامه نمود.
کسانی که رضوی امام جمعه فقید اشکذر را دیده بودند تردید داشتند آن طلبه جوان۳۲ساله و گوشه گیر بتواند بود جای خالی حاج آقا کاظم رضوی که انسانی اجتماعی ،شجاع و پرتلاش بود پر کند ولی گذشت زمان نشان داد او شخص مناسبی برای این جایگاه مهم است .
این طلبه فاضل و جوان تا حدودی برای مردم ناشناس بود ولی سوابق خانوادگی او درخشان بود ، پدرش انسانی زحمت کش بود و پدربزرگش از سرشناسان و مومنین اشکذر بود.
حاج آقاطالبیان در مدت طولانی خدمتش ذره ای به فکر سو استفاده از جایگاه خود نبود ساده زیستی خود و خانواده اش مشهود بود
هرچند امام جمعه انقلابی بود ولی کسی را طرد نمی کرد و در صدد جذب همه بود.دفترش بر روی همه باز بود اگر هم نمی توانست برای مردم کاری بکند ولی سنگ صبور آنها بود.
در مورد اختلافات محلی که اتفاقا کم نبودند نقشی بی بدیل در حفظ وحدت و انسجام شهر و شهرستان داشت.
ذره ای غرور و تکبر در رفتارش و گفتارش دیده نمی شد توقعی از مردم نداشت خواسته ها و مطالباتش مطالبه و خواست های مردم بود.
در دوران تصدی گریش در صمت امام جمعه بحرانهای زیادی برای شهراشکذر و شهرستان اشکذر پیش آمد ولی او با متانت و تا حد توان مدیریت کرد ،آرامش ،وقار و متانتی که برای افرادی که تندرو و عجول بعضی وقتها آزار دهنده بود و توقعات آنان را برآورده نمی کرد.
در این مدت طولانی بخش اشکذر به شهرستان اشکذر ارتقا یافت که خود حرف و حدیث فراوان به همراه خود داشت.
کارخانه جات و صنایع جدید تاسیس شدند و بالتبع آن سر و کله غریبه ها در شهر پیدا شد ،غریبه ها درکنار اینکه باعث رونق شهر شدند دردسرهایی همه برای شهر بوجود آوردند او نقشه راه برای سرو سامان دادن مهاجران ترسیم کرد که هیچگاه عملی نشد.
خطبه هایش به اذعان خود و دیگران اغلب طولانی بود و در آن علاوه بر اشاره به مسائل روز پر از تعالیم اسلامی و پند و اندرز بود .
گاه در هنگام خواندن خطبه چنان به سرفه می افتند که ناگزیر به هر زحمتی بود حین سرفه کردن حمد و قل هواللهی می خواند و به خطبه پایان می داد.
به خاطر کسالتی که داشت اقامه نماز جمعه براش سخت شده بود به همین دلیل دوسال پیش درخواست کرده بود شخص دیگری این مسئولیت به عهده بگیرد،تا اینکه در تاریخ ۳خرداد۱۴۰۳ و بعد از بیش از سه دهه از مردم حلایت خواست و آخرین نماز جمعه خود را اقامه کرد.
ما که توفیق داشتیم در « سایت حسینیه دو شهید اشکذر» گاه مشروح خطبه ها و گاه گزیده ای از خطبه های وی منتشر نمائیم به او دستمریزاد جانانه به پاس خدمات و تلاشهایش می گوئیم و برایش آرزوی توفیق و سعادت هرچه بیشتر از خداوند متعال خواستاریم.
خدایا هر کجا هست نگهدارش باش!