این کنایه مربوط به زمانی است که آبیار برای آب دادن باغ یا مزرعه ،ورودی جوی آب باغ یا مزرعه ای را با «بَلکِ» که دیوارهای خاکی بوده میبسته و اگر آب این دیواره را میشکسته میگفتند: «بَلکِش آوْ برده»
منبع: با اندکی تغییر از دستنو شته های مهدی جعفری نسب
