مردی از اميرالمؤمنين امام علی(علیه السلام) درخواست كرد که اخلاق حضرت رسول اكرم(ص) را برايش وصف کند و بشمارد!
حضرت(ع) فرمود :
تو نعمتهاي دنيا را بشمار تا من نيز اخلاق آن حضرت(ص) را برايت بشمارم!
آن مرد عرض كرد：
چگونه ممكن است نعمتهای دنيا را احصاء كرد و به شمارش آورد، در حالی که خداوند در قرآن کریم مي فرمايد：
«وَ اِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللهِ لا تَحْصُوهَا»
اگر نعمت های خداوند را بشماريد، نمی توانيد آن را به پايان برسانيد.(نحل ۱۸)
اميرالمؤمنين(ص) فرمود :
خداوند تمام نعمت های دنيا را قليل و كم می داند، در اين آيه كه مي فرمايد :
«قُلْ مَتاعُ الدُّنْيا قَلِيلٌ»
بگو متاع دنيا اندك است!(نساء ۷۷)
در حالی که خداوند متعال اخلاق رسول اكرم(ص) را در اين آيه عظيم شمرده و چنانچه مي فرمايد：
«اَنَّكَ لَعَلَي خُلُقٍ عَظِيمٌ»
تو را خوئی بسيار بزرگ است.(قلم ۴)
اينك تو چيزی كه قليل است نمی تواني بشماري، من چگونه چيزي كه عظيم و بزرگ است شمارش كنم!
ولی همين قدر بدان، تمام پيامبران مظهر يكي از اخلاق پسنديده بودند، چون نوبت به آن حضرت(ص) رسيد تمام اخلاق پسنديده را جمع كرد و از اين رو فرمود：
«اِنِّي بُعِثْتُ لِأُتَمّمَ مَكارِمَ الْاَخلَاقِ»
من برانگيخته شدم تا اخلاق نيكو را تمام كنم و به کمال برسانم.
منبع :السُنن الکبری بیهقی، ج۱۰، ص۳۲۳
