ماجرای عظیم مباهله بین پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و مسیحیان نجران به قلم محمد رضا انصاری .
جزئیات واقعه مباهله که بیش از یک ماه طول کشیده، برای نسل امروز ناشناخته است.
«مباهله» یک ماجرای تاریخی بلند از وقایع سالهای آخر عمر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله است، که با نامه‌ای از سوی آن حضرت به مسیحیان آغاز شد.
پیرو آن در مجلسی عظیم و عمومی پیشگویی‌های کتب آسمانی درباره حضرت توسط مسیحیان قرائت شد.
سپس نمایندگان نجران به مدینه سفر کردند و پس از مناظره با پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله محکوم شدند.
پس از آن قرار بر مباهله بین آن حضرت و نجرانیان شد، که اثبات حقانیت خود را به خدا واگذار کردند تا هر کدام حق را دانسته کتمان می‌کند به عذاب الهی گرفتار شود.
آیه قرآن به عنوان دستور مباهله نازل شد، و مقام با عظمت اهل بیت علیهم‌السلام را به همه فهمانید
و علی علیه‌السلام را نفس پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله معرفی کرد، تا همه بدانند که جانشینی حضرتش مخصوص علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است.
اینجا بود که مسیحیان چون صدق آن حضرت را به خوبی می‌دانستند، از مباهله و عذاب الهی وحشت کردند و سرباز زدند.
اما پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله آمادگی خود را اعلام کرد، و این گونه حقانیت اسلام نزد همگان ثابت شد.
در پایان ماجرا، مسیحیان که قدرت جنگ با مسلمانان را نداشتند و در مباهله هم شکست خورده بودند،
روز مباهله ی پیامبر اسلام(ص) با مسیحیان نجران(۱۰ ق)
هنگامی که سران هیأت نمایندگی مسیحیان نجران، پیامبر اسلام را به همراهِ تنها چهار نفر از اهلِ بیتش شامل امام علی(ع) حضرت زهرا(س) و امام حسن و امام حسین(ع) مشاهده کردند، باتعجب دریافتند که پیامبر به استجابت دعای خود و همراهانش، اعتقاد راسخ دارد،
از این رو اسقُف نجران از رسول اکرم تقاضای مصالحه و بخشش کرد و این جریان، حقانیت اسلام و منزلت اهلبیت پیامبر را به روشنی آشکار ساخت.
