محسن جوادیان در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس:
اگر این حادثه ( ترور آیت الله خامنه‌ای) برای ایشان پیش نمی‌آمد فردایش انفجار حزب بود و قطع به یقین آقا کنار شهید بهشتی بود. در آن روز ما در بیمارستان بودیم و وقتی خبر را شنیدیم تا دو هفته به آقا نگفتیم تا به بخش منتقل شوند حتی مسیر بیمارستان را هم از تصاویر شهید بهشتی و اطلاعیه‌های حادثه دفتر حزب جمهوری پاکسازی کردیم تا آقا از شهادت ۷۲ تن خبردار نشوند. در بخش هم که ایشان تلویزیون و روزنامه می‌خواستند به بهانه اینکه دکتر ممنوع کرده‌اند اجازه نمی‌دادیم.
یک روزی که آقا هیچ مشکل جدی نداشتند و رادیو و روزنامه می‌خواستند، بهانه‌های متعدد می‌آوردیم که دیگر ایشان خواسته‌شان جدی‌تر شد و با حاج احمد آقا و آقای هاشمی تماس گرفتیم تا بیایند. آن‌ها آمدند و حادثه را به صورت ملایمی تعریف کردند و گفتند آقای بهشتی مجروح و در بیمارستان سینا هستند.
بعد از رفتن آقای هاشمی و حاج احمد آقا، آقای خامنه‌ای تیم پزشکی را خواستند و گفتند کسی اینجا نماند همه به بیمارستان سینا بروید و بالا سر آقای بهشتی باشید!
به نظرم آقا متوجه عدم تکاپویی پزشکان شدند، صبح فردای آن روز یکی از دوستان ایشان؛ آقای سید علی مقدم، که هر روز به ایشان سر می‌زدند وارد اتاق شدند و قبل از آن هم ما فراموش کردیم موضوع را تذکر بدیم، وقتی وارد شدند آقا از او سوال کردند که حادثه بهشتی چه بوده، او هم همه ماجرا را تعریف کردند و ایشان آن موقع متوجه شهادت بهشتی شدند.
آن روز آقا از آقای بهشتی صحبت بیست دقیقه‌ای کردند که وسیله‌ای نداشتیم تا آن را ضبط کنیم. هر موقع تلویزیون را روشن می‌کردیم و این شعار پخش می‌شد که ایران پر از بهشتیه، آقا از فرط ناراحتی می‌گفتند تلویزیون را خاموش کنید؛ ایران دیگر هیچ وقت فردی چون بهشتی را نخواهد دید.
