پنج شنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۲، به مناسبت سالروز ورود آزادگان آقای دهستانی آزاده بزرگوار هشت سال دفاع مقدس که در زمان اسارت در سال ۱۳۶۳ در عملیات بدر ،کلاس سوم راهنمایی ( پایه نهم متوسطه اول) بودند در کلاس ایثار نوجوانان طرح رحله_که به نیابت از هزار شهید دانش آموز استان یزد در هنرستان نمونه خادمی شهر مجومرد_ تشکیل شد شرکت کردند و از خاطرات خود گفتند
ایشان در ابتدای صحبت کتاب ” آسمان بی ستاره ” که در آن خاطرات خود را گرد آوری کردند معرفی کردند و سپس به ذکر خاطرات لحظات اسارت و اولین روزهای اسارت خود در سال ۱۳۶۳ و عملیات بدر پرداختند و یاد سه شهید آزاده خود را گرامی داشتند
آقای صفر دهستانی آزاده عزیز با ذکر چند نمونه از شکنجه های خود و دیگران مانند حبس در تانکر آب، شلاق های آهنی ، شکنجه با شوک الکتریکی و…به نوجوانان قرآن آموز طرح رحله گفتند شما امروز به برکت رنج ایثارگران و خون شهدا قرآن در اختیار دارید و حفظ می کنید ” ما در اسارت با کپسول چرک خشک کن و استامینوفن ،جوهر درست می کردیم ، بچه ها زیر پتو می رفتند از ترس آنکه نیروهای بعثی نبینند ، دعا یی مثل دعای کمیل که از حفظ بودند می نوشتند و دست به دست هم می دادند تا بخوانند ، یک روز بازرسان صلیب سرخ از من پرسید با این همه شکنجه چه طور دوام می آورید، گفتم ” ما ارتباط با خدا و اهل بیت و قرآن داریم ، تکیه گاه ما همین سه چیز است ”
آخرین جمله آقای دهستانی این بود ” بچه ها سه کلمه گذشت، صبر و قناعت راز مقاومت ما بود
