در کتاب عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج ۱، ص۱۳ و ۱۴ آمده است:
احمد بن ابی نصر بزنطی گفت: به امام جواد (علیه‌السلام) عرض کردم: عده ای از مخالفین شما گمان می‌کنند که «مأمون» پدرتان را به این‌خاطر که برای ولایتعهدی خود پسندید، ایشان را «رضا» نامید.
حضرت فرمودند: «به خدا قسم دروغ گفتهاند و گناه بزرگی مرتکب شده‌اند. در حالی که خداوند تعالی، ایشان را «رضا» نامیده است. چرا که ایشان در آسمان، مورد رضایت و پسندِ خداوند بود، و در زمین نیز، مورد پسند رسول خدا و امامان بعد از ایشان (صلوات الله علیهم) بود.
بزنطی می گوید عرض کردم: مگر هر یک از پدران بزرگوارتان (علیهم السلام) چنین نبودند که مورد رضایت و پسندِ خدا و رسولش و ائمه (علیهم السلام) باشند؟
حضرت فرمودند: بله.
عرض کردم: پس چرا از میان ایشان، تنها پدرتان «رضا» نامیده شد؟
جوادالائمه (علیه السلام) فرمودند: زیرا ایشان همان‌گونه که مورد پسندِ موافقان و دوستانش بود، مخالفان و دشمنان نیز ایشان را قبول کرده، به ایشان رضایت داده بودند، در حالی که برای هیچ یک از پدرانش چنین موقعیتی پیش نیامد. به همین خاطر از میان ایشان، تنها او «رضا» نامیده شد.
حضرت امام کاظم (علیه السلام) همواره فرزندش علی را «رضا» می نامیدند و می فرمودند: «پسرم رضا را صدا کنید تا نزد من بیاید»، «به فرزندم رضا گفتم…»، «فرزندم رضا به من گفت…» و هرگاه ایشان را خطاب می نمودند، (با کنیه صدا می زدند و) می فرمودند: «ای ابو الحسن».
هفته‌نامه افق حوزه
