جوش دوره در اشکذر رسمی خاص و شاید منحصر به‌فرد باشد که صبحگاه عاشورا در حسینیه سفید اجرا می شود.
در صبحگاه دهم محرم نوحه خوان این مراسم از بلندگو با نوحه خاصی مردم را به شرکت در این مراسم فرا می‌خواند، در قدیم که بلندگو نبود، چند نفر از ذاکرین امام حسین (ع) پشت بام تکیه حسینیه می‌رفتند و با هم‌خوانی‌هایی به مردم ندا می‌دادند که به آن «صلاه کشیدن» می‌گفتند.
صلاه، صلاه، صلاه/ الصلاه علی الحسین الشهید بکربلا/ قربان شوم به وقت دعا کردنت حسین (ع)/ با شمر رو سیاه به سر بریدنت حسین (ع)/ از قطره قطره خون تو می‌آید این ندا/ ای مرحبا به وعده وفا کردنت حسین (ع).
بعد از این اعلام که در سال‌های اخیر نواختن طبل هم به آن اضافه شده است، نوحه‌خوانان بالای یکی از غرفه‌های حسینیه می‌ایستند و مردم نیز در قسمت پایین غرفه‌ها در مقابل آنها قرار می‌گیرند و با یکدیگر به عزاداری می‌پردازند.
ابتدا مرثیه و نوحه‌ای که غم‌انگیزی این روز را حکایت می‌کند می‌خوانند سپس دست در دست یکدیگر داده و گرادگرد کلک و نخل و خیمه‌ها، در حسینیه حلقه‌ای تشکیل می‌دهند و در حالی که این حلقه ماتم در چرخش است، این نوحه با لحن و شیوه خاصی که بسیار غم‌انگیز است، خوانده می‌شود.
بگریید ای مسلمانان، بگریید ای مسلمانان به قتل آل‌پیغمبر (ص)
حسین بی‌کس مادر، حسین بی‌کس مادر، قتیل خنجر کافر
بگریید ای مسلمانان، بگریید ای مسلمانان به قتل آل‌پیغمبر (ص)
چه‌سان بینم تو را بی‌سر، چه‌سان بینم تو را بی‌سر، میان خون – من مضطر
بگریید ای مسلمانان، بگریید ای مسلمانان به قتل آل‌پیغمبر (ص)
به صد نازت بپروردم، به صد نازت بپروردم، غریب و بی‌کس – مادر
بگریید ای مسلمانان، بگریید ای مسلمانان به قتل آل‌پیغمبر (ص)
بسی زحمت کشیدم من، بسی زحمت کشیدم من که تا پروردمت مادر
بگریید ای مسلمانان، بگریید ای مسلمانان به قتل آل‌پیغمبر (ص)
چه شد قاسم؟ چه شد اکبر؟ چه شد قاسم؟ چه شد اکبر؟ چه شد عباس نام‌آور؟
بگریید ای مسلمانان، بگریید ای مسلمانان به قتل آل‌پیغمبر (ص)
خزان شد گلشن طاها، خزان شد گلشن طاها، گل و گلزار پیغمبر (ص)
بگریید ای مسلمانان، بگریید ای مسلمانان به قتل آل‌پیغمبر (ص)
بعد از اینکه این نوحه چند مرتبه تکرار شد، دست‌های یکدیگر را رها کرده با فریاد یا حسین(ع) و به حالت هجومی به طرف نوحه‌خوان می‌دوند و نوحه‌خوان نوحه «شور است و شین است و واویلا / قتل حسین است و واویلا»، «شورش ناس است و واویلا / قتل عباس است و واویلا» را می‌خواند.
مراسم حسینیه در اینجا به پایان می‌رسد و مردم با شیر گرم و کیک نذری پذیرایی می‌شوند سپس نوحه‌خوانان بعد از اینکه از کسانی که در سال گذشته در مراسم حضور داشته و طی عاشورای سال قبل تاکنون به رحمت حق پیوسته‌اند، یاد می‌کنند و با مردم به راه می‌افتند و در کوچه و محل با حالت نوحه‌خوانی به صورت دوره حرکت می‌کنند.
مردم به ترتیب به خانه‌هایی که طی یک سال گذشته، از عاشورای سال قبل تاکنون، کسی از آن خانه فوت کرده است، وارد می شوند و نوحه و مرثیه‌ای می خوانند.
(گفتگوی غلامرضا دهقانی با خبرگزاری مهر)
