مساجد جامع بهعنوان مواضع غیر قابل تعرض و محلهایی برای بست نشستن جهت ابراز اعتراض، بر روندی ناصحیح از سوی مردم در مقابل حاکمان مستبد بکار میرفته البته حکام نیز احترام این مکان را همواه پاس میداشتند، بهگونهای که حتی اگر یک جنایتکار هم از دست مأمورین میگریخت و از زنجیر درب ورودی مسجد عبور مینمود و به داخل آن وارد میشد، تا مادامیکه وی در مسجد بود، به احترام فضای روحانی آن بهعنوان خانه خدا کسی را یارای دستگیری وی نبود از این رو این زنجیر؛ زنجیر بست نشینی هم اطلاق می شود وعموما از دوره صفوی به درب ورودی مساجد بزرگ به جهت تعیین اعتباروامن بودن محل به آن اضافه شده است
هرچند دردوره قاجاراین بست نشینی از مساجد به تلگرافخانه و سفارتخانه ها نیز کشیده شد در دوره پهلوی اول ممنوع و برچیده شد.
درب و زنجیر مسجدجامع یزد
منبع: یزد نگار ،(یزد کهن)
۱۳۸۴ – خورشیدی
