نقل شده است که یکی از کنیزان امام سجاد(علیه السلام) به هنگام شست و شوی سر و صورت آن حضرت(ع)، ظرف آب از دستش رها شد و امام(ع) را مجروح ساخت.
امام(ع) به او نگاهی کرد و او دریافت که امام(ع) ناراحت شده است.
آن کنیز بلافاصله گفت : «الْکاظِمِینَ الْغَیْظَ»
امام(ع) فرمود : من خشم خود را فرو بردم.
او دوباره گفت : «وَ الْعافِینَ عَنِ النَّاسِ»
امام(ع) فرمود : تو را عفو کردم، خدا تو را عفو نماید.
او گفت : «وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ»(آل عمران ۱۳۴)
امام(ع) فرمود : تو را در راه خدا آزاد کردم.(۱)
منبع :
۱)تفسیر صافى فیض کاشانی، ج۱، ص۳۸۱
