“ماجرای نیمروز” برگرفته از واقعیت‌های تاریخی خرابکاری گروهک‌های تروریستی در سال‌های ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی و شیوه تقابل نیروهای اطلاعات سپاه با آنهاست و در این میان تلاش نویسنده و کارگردان برای روایت تصویری بخش‌های کمتر دیده‌شده تاریخ معاصر انقلاب، ازجمله شهادت آیت‌الله بهشتی و شهیدان محمدعلی رجایی و محمدجواد باهنر ستودنی است.
کارگردان جوان با فیلم تازه خود بخش‌های مغفول و البته جذاب تاریخ انقلاب را با جسارت تصویر کرده است؛ بخش‌هایی که شاید سینمای ایران خیلی زودتر از ماجرای نیمروز می‌بایست به آنها می‌پرداخت و اگر «سیانور» بهروز شعیبی را هم‌ردیف فیلم مهدویان قرار دهیم، متوجه می‌شویم در طول نزدیک به ۴دهه پس از انقلاب، کمتر فیلم‌هایی با این مضامین جذاب تولید شده است.
نکته جالب در تولید فیلم‌هایی از این دست، حضور مهدویان و شعیبی به‌عنوان ۲ کارگردان جوان در راس پروژه‌هایی با مضمون سینمای انقلاب است؛ فیلمسازانی متعلق به نسل امروز که به گواه سن شناسنامه‌ای تمام عمر خود را پس از این حوادث تاریخی زیسته‌اند.
با وجود این، هر دو با جسارتی مثال‌زدنی و استفاده از پژوهش‌ها و اسناد تاریخی دست به ساختن چنین آثاری می‌زنند. مهدویان با ساختن دومین فیلم داستانی خود پس از اثر تحسین‌شده «ایستاده در غبار» ثابت کرد فیلمسازی است که در حوزه پرداختن به موضوع‌های استراتژیک به خوبی می‌تواند از پس آبروی خود و سینمای ایران برآید. او نشان داد در این حوزه به سینماگری صاحب شناخت از جهت محتوا و ساختار تبدیل شده است.
نکته پایانی اینکه حضور سیدمحمود رضوی را به‌عنوان تهیه‌کننده پشتیبان تولید فیلم‌هایی با پشتوانه تاریخ انقلاب اسلامی باید غنیمت دانست چرا که با سرمایه‌گذاری در ساختن فیلم‌هایی از این دست، هم سهم تاریخ معاصر را در سینمای ایران درنظر می‌گیرد و هم زمینه شکوفایی استعداد نسل جوان را هموار می‌کند و دست آخر اینکه سطح ذائقه و مطالبه مخاطب را افزایش می‌دهد.
