صفحه اصلیمعارف

واقعه ” سد الابواب”  نمونه ای از فضایل مولای متقیان امیرالمومنین علی(ع)

فضایل مولای متقیان امیرالمومنین علی(علیه السلام) بر دوستان و دشمنان حضرت پوشیده نیست و در طول تاریخ فضایل بیشماری را برای ایشان برشمرند. روز نهم ذی الحجه بنابر برخی منابع روایی و حدیثی روزی است که پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) به فرمان خدا دستور دادند تا تمام اصحاب دربهای منزل خود را که به مسجد باز می شد ببندند به جز درب منزل پیامبر (صلی الله علیه و آله) و درب خانه حضرت امیرالمومنین و حضرت زهرا (علیهما السلام) این قضیه به سد الابواب شهرت یافت که نشان دهنده طهارت جسمی و ذاتی حضرات معصومین (علیهم السلام) می باشد.

شافعى ابن مغازلى به هشت سند این اتفاق را چنین روایت کرده است، از جمله از «حذیفه بن‏ اسید غفارى» گفت: چون پیامبر و یاران او وارد مدینه شدند، براى آنها خانه ‏هائى نبود که در آنها سکونت کنند و لذا در مسجد مى‏ خوابیدند پیامبر به آنها فرمود: در مسجد نخوابید زیرا که ممکن است محتلم شوید پس از آن همان افرادى که خانه نداشتند، در اطراف مسجد براى خود خانه ساختند و درهایش را رو به مسجد گذاشتند. (الطرائف،ص۱۶۸)

بعد از این واقعه رفت و آمد تازه مسلمان شده ها به مسجد زیاد شد به گونه ای که مسجد برای آنها تنگ شده بود و خداوند به پیامبر امر فرمود: مسجد خود را تطهیر کن.

علامه مجلسی در جلاء العیون به واسطه شیخ طوسی این جریان را این گونه نقل می کند که امام حسن (علیه السلام) در رابطه با این جریان و باب فضیلت خاندان پیامبر این آیه را قرائت کردند:

«إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً» (۳۳ احزاب)

چون آیه تطهیر نازل شد، حضرت جمع کرد من را، برادرم، مادرم و پدرم را و در خانه امّ سلمه بود، ما چهار نفر را در زیر عبا داخل کرد گفت: خداوندا اینها اهل بیت من هستند، اینها اهل عترت من هستند، پس برطرف کن از ایشان رجس را و پاک گردان .

بعد از نزول این آیه تا وقت وفات آن حضرت، هر روز در وقت صبح حضرت رسالت صلّى اللّه علیه و آله و سلّم به در خانه ما مى‏ آمد و مى‏ گفت: الصّلاه یرحمکم اللّه، این آیه را مى‏خواند و مى‏ رفت، و امر کرد (جلاء العیون، ص۴۴۱/ عمده عیون صحاح الأخبار فی مناقب إمام الأبرار، النص، ص۸۶)

سُدُّوا الْأَبْوَابَ الشَّارِعَهَ فِی الْمَسْجِدِ إِلَّا بَابَ عَلِیٍّ. (الأمالی، للصدوق،ص۳۳۴)

آن حضرت فرمودند که درهائى که مردم به سوى مسجد گشوده‏اند ببندند به غیر از در خانه علی.

هنگامی که اصحاب اعتراض کردند پیامبر(صلی الله علیه وآله) فرمودند:

إِنِّی وَ اللَّهِ مَا سَدَدْتُ شَیْئاً وَ لَا فَتَحْتُهُ وَ لَکِنِّی أُمِرْتُ بِشَیْ‏ءٍ فَاتَّبَعْتُهُ. (روضه الواعظین و بصیره المتعظین (ط – القدیمه)، ج‏۱، ص ۱۱۸/مناقب آل أبی طالب علیهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج‏۲، ص ۱۹۱)

چون در این باب با آن حضرت سخن گفتند، فرمود: من از پیش خود در شما را نبسته‏ ام و در على را نگشوده ‏ام ولیکن من متابعت مى‏ کنم آنچه را خدا به من وحى کرده است، خدا مرا امر کرده است که آن درها را ببندم و در او را بگشایم.

علامه امینی در الغدیر آورده اند:

وقتى رسول خدا (ص) فرمود؛ که تمامى درهاى سمت مسجد بسته شود، حمزه در حالى که قطیفه سرخى بر خود داشت و روى زمین کشیده مى‏ شد و چشمانش بیرون زده بود و گریه مى‏ کرد، نزد حضرت آمد.

پیامبر (ص) به او فرمود: من نه تو را بیرون کردم و نه او (على) را ساکن نمودم، بلکه خداوند او را ساکن کرد. (الغدیر،ج۳،ص۲۰۸)

منابع معتبر حدیثی شیعه و سنی چون ابن ابی الحدید معتزلی در شرح نهج البلاغه، شیخ صدوق در امالی، تفسیر البرهان ذیل آیه ۱۲ و۱۳ سوره مجادله و غیره این واقعه تاریخی را طرق مختلف بیان کرده اند اما نکته ای که در جمع بندی همه آنها به چشم می خورد شرح بیان فضیلت و عصمت خاندان علوی است که تنها امیرالمومنین(علیه السلام) می تواند در مسجد بماند و تنها خاندان اوست که درب خانه اش در مسجد نبوی باز می ماند و بی شک غرض اصلی رسول خدا از بستن دربها پاک کردن مسجد از پلیدی ها و دور ساختن مکروهات از آن بود و تنها حضرت علی(علیه السلام) که بسان جان پیامبر بودند از این امر مستثنی شدند.

الهه زارعین

منابع:

قرآن کریم

الطرائف على بن موسى ابن طاووس، ترجمه داود إلهامى، قم، چاپ دوم، ۱۳۷۴ ش.

جلاء العیون‏، علامه مجلسى‏، قم، سرورمکان، ۱۳۸۲

عمده عیون صحاح الأخبار فی مناقب إمام الأبرار، یحیى بن حسن ابن بطریق، قم، ‏جماعه المدرسین، مؤسسه النشر الاسلامی‏، ۱۴۰۷ ق‏.

الأمالی( للصدوق) محمد بن على ابن بابویه، تهران، کتابچى،۱۳۷۶ش

روضه الواعظین و بصیره المتعظین، محمد بن احمد فتال نیشابورى، قم، انتشارات رضى،۱۳۷۵ش

‏ مناقب آل أبی طالب (علیهم السلام)، محمد بن على ابن شهر آشوب مازندرانى، قم، نشرعلامه، ‏۱۳۷۹ق‏.

الغدیر، علامه امینى، بیروت، دار الکتاب العربى، ۱۳۹۷ق.

imamhussain.org

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا