ویژگی ملتی که کتاب می‌خواند!
۱. ملتی که کتاب می‌خواند در موضوعاتی که اطلاع ندارد هرگز اظهارنظر و داوری نمی‌کند.
۲. ملتی که کتاب می‌خواند نگاهش همواره به زندگی و هستی تازه می‌شود گویی هر بار از نو به دنیا می‌آید.
۳. ملتی که کتاب می‌خواند قدرت فهمیدن و دلیری دانستن را تجربه می‌کند و از صغارت عقل خارج می شود.
۴. ملتی که کتاب می‌خواند پرسیدن و اندیشیدن و نقدکردن نیایش ذهن او می‌شود.
۵. ملتی که کتاب می‌خواند ظرفیت نقدپذیری و اصلاح تدریجی را در خود به وجود می‌آورد.
۶. ملتی که کتاب می‌خواند رفتارهای عقلانی را جایگزین واکنش‌های سریع و هیجانی می‌کند.
۷. ملتی که کتاب می‌خواند از فرهنگ تقلید به رشد فردی و استقلال فکری دست پیدا می‌کند.
۸. ملتی که کتاب می‌خواند تاریخ را تکرار نمی‌کند.
۹. ملتی که کتاب می‌خواند هویتش را با جهالت مقدس و خرافه‌گرایی گره نمی‌زند.
۱۰. ملتی که کتاب می‌خواند بدون دلیل نه سخنی را قبول می‌کند و نه سخنی را رد می‌کند.
۱۱. ملتی که کتاب می‌خواند فرهنگ مکتوب او بر فرهنگ شفایی‌اش غالب می‌شود.
۱۲. ملتی که کتاب می‌خواند تحلیل‌ها و تصمیم‌هایش بر مدار توهم و تخیل نمی‌چرخد.
۱۳. ملتی که کتاب می‌خواند اراده‌گرایی را بر جبرگرایی ترجیح می‌دهد و تقدیرش تدبیر او می‌شود نه تدبیرش تقدیر او.
۱۴. ملتی که کتاب می‌خواند از خواب جزمیت بیدار و از لذت‌های حقیر رها و از دنیای دایره‌وار آزاد می‌گردد.
۱۵. ملتی که کتاب می‌خواند تفاوت دیدگاها و تکثر باورها و تنوع فرهنگ‌ها را به رسمیت می‌شناسد.
۱۶. ملتی که کتاب می‌خواند قدرت شنیدن او بیشتر و کمتر گرفتار پرحرفی و دراز‌گویی می‌شود.
۱۷. ملتی که کتاب می‌خواند از کارها و رفتارهای کوتاه‌مدت به کنش‌ها و کوشش‌های درازمدت ارتقای فرهنگی پیدا می‌کند.
۱۸. ملتی که کتاب می‌خواند مجبور نمی‌شود تجربه‌های تلخ دیگران را تکرار بکند.
۱۹. ملتی که کتاب می‌خواند هرگز با انبوه مسائل و انباشت مشکلات مواجه نمی‌گردد چرا که می‌داند نمی‌شود به پرسش‌های نو، پاسخ‌های کهنه داد.
۲۰. ملتی که کتاب می‌خواند به درستی در می‌یابد تا فرهنگ یک جامعه اصلاح نشود توسعه‌یافتگی تنها یک آرزوست.
و سرانجام:
*«اگر ملتی لذت کتاب خواندن را بداند، غیرممکن است از خواندن آن غافل شود»*
منبع :آموزشهای غیررسمی
