بسیاری از ما، زرافه‌ها را با گردن بلندشان به‌خاطر می‌آوریم و البته این تداعی، منطقی هم هست. چرا که می‌دانیم زرافه‌ها بلندقدترین پستاندار زنده‌ی روی زمین هستند. اما خوب است به خاطر داشته باشیم که خانواده‌‌‌ی زرافه‌ها، یک گونه‌ی گردن‌کوتاه هم دارد که به نام زرافه جنگلی یا اُکاپی (Okapi) شناخته می‌شود.
با وجودی که ظاهر زرافه جنگلی بیشتر به گورخر شبیه است، اما به خاطر شباهت‌های ساختاری بیشتر با زرافه‌ها، طبیعت‌شناسان در طبقه‌بندی علمی جانداران، این گونه را در کنار زرافه‌های گردن بلند قرار می‌دهند.
نام علمی زرافه (Giraffa camelopardalis) هم جالب است و داستان خود را دارد. ریشه‌ی این نام‌گذاری به افسانه‌ای قدیمی باز می‌گردد که بر اساس آن، زرافه‌ها را شترهایی می‌دانستند که پوست پلنگ بر تن کرده‌اند.
وزن زرافه بالغ بین ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ کیلوگرم (بسته به ماده یا نر بودن) است و قد این حیوان بسته به جنسیت معمولاً در محدوده‌ی ۴/۳ تا ۵/۳ متر قرار دارد (در کل، جثه‌ی زرافه‌ی ماده کوچک‌تر است).
چه در مورد زرافه و چه سایر حیوانات، با استفاده از عبارت Temporal Range هنگام جستجو در گوگل، می‌توانید قدمت آن‌ها را بر روی زمین پیدا کنید و اغلب منابع درباره‌ی زرافه، این عدد را بین ۱۱ تا ۲۰ میلیون سال برآورد می‌کنند.
زرافه گیاه‌خوار است و با توجه به حجم بدنش، احتمالاً می‌توانید حدس بزنید که بخش زیادی از عمرِ بیست و پنج‌ساله‌اش، به خوردن می‌گذرد. زبان پنجاه سانتی‌متری زرافه هم، کمک بزرگی برای اوست و باعث می‌شود که راحت‌تر بتواند گیاهان را جدا کند و ببلعد.
شاید بتوان گفت از نگاه ما انسان‌ها، ترحم‌انگیز‌ترین تصویر زرافه مربوط به نوشیدن آب است که مجبور می‌شود پاهای جلوی خود را باز کند تا سرش به آب برسد.
اما لازم نیست خیلی نگران آب خوردن زرافه‌ها باشید. چون آن‌ها بخش اعظم آب مورد نیاز خود را از گیاهانی که می‌خورند تأمین می‌کنند و به ندرت مجبور می‌شوند با این شیوه‌ی عجیب، سر در آب فرو ببرند.
منبع: سایت متمم
